Komputeryzacja szpitala jako inwestycja na przykładzie Szpitala Powiatowego we Wrześni

Komputeryzacja szpitala może być efektem panującej mody, lub też celowej inwestycji. Na przykładzie szpitala we Wrześni przedstawię komputeryzację jako inwestycję mającą na celu zmniejszenie kosztów funkcjonowania szpitala, oraz poprawę organizacji i zarządzania szpitalem.


Komputeryzację szpitala potraktowaliśmy nie jako odzew na modę, lecz jako sposób na rozwiązanie kilku ważnych problemów zarządczych. Do tych problemów zaliczyliśmy: konieczność precyzyjnego liczenia kosztów, automatyzację obiegu dokumentów, racjonalizację wykorzystania zasobów szpitala oraz sprawozdawczość. Celem komputeryzacji była poprawa efektywności zarządzania i obniżenie kosztów leczenia. Zanim jednak osiągnęliśmy zakładane cele, musieliśmy przejść długą drogę, którą rozłożyliśmy na 3 etapy. Obecnie jesteśmy w trakcie realizacji trzeciego etapu, ale zacznijmy od początku.


I etap komputeryzacji – Ruch Chorych


Tak jak większość szpitali w Polsce, otrzymaliśmy w ramach programu finansowanego przez Bank Światowy podstawowe moduły oprogramowania, swego rodzaju informatyczny fundament. Były to oprogramowania – moduły ewidencjonujące ruch chorych oraz moduły dotyczące gospodarki lekiem w szpitalu. W wyniku przeprowadzonego przetargu otrzymaliśmy oprogramowanie InfoMedica, które zostało wdrożone. Pojawił się jednak bardzo prozaiczny problem – zabrakło komputerów. Po blisko rocznym postoju, gdy wygospodarowaliśmy środki na komputery, zaczynaliśmy krok po kroku korzystać w coraz większym stopniu z darowanego oprogramowania. Zaczęliśmy od modułu – Ruch Chorych, który jest kręgosłupem kolejnych modułów. Moduł ten ewidencjonuje ruch chorych w szpitalu. Trudno jest opisać szczegółowo zasady działania tego oprogramowania, przedstawię więc efekty; co to nam dało? Po pierwsze mogliśmy na bieżąco (on-line) podglądać ruch chorych w szpitalu. Każdy pacjent pojawiający się w szpitalu jest wpisywany do programu. W ten sposób tworzyła się baza danych, która zastąpiła papierową księgę główną szpitala, księgę odmów czy ręcznie wypisywane raporty z przyjęć i wypisów. W tym miejscu podaję zawsze taki przykład: dyrektor szpitala kiedyś, chcąc się dowiedzieć, ilu obecnie jest pacjentów na poszczególnych oddziałach, ilu przyjęto lub wypisano, musiał dzwonić do wszystkich ordynatorów; obecnie w parę sekund taki raport robi dla dyrektora program.


Zinformatyzowanie gospodarki lekiem w...


Pełna treść artykułu...