Zastosowanie inhibitorów mTOR w wybranych schorzeniach dermatologicznych

Sirolimus, inaczej rapamycyna, i ewerolimus to nowe leki należące do tzw. inhibitorów mTOR, które znalazły zastosowanie głównie w transplantologii jako leki immunosupresyjne. Szlak mTOR, zwany także kinazą mTOR, odgrywa istotną rolę w kontroli cyklu komórkowego. Aktywacja szlaku mTOR bierze udział w patogenezie niektórych chorób, w tym nowotworowych. Szczególną grupą pacjentów, u których rapamycyna jest zalecanym lekiem w terapii przeciwnowotworowej, są chorzy po przeszczepieniach narządowych, u których ryzyko rozwoju nowotworu jest znamiennie większe. W dermatologii sirolimus i ewerolimus zostały użyte do leczenia stwardnienia guzowatego i łuszczycy. W leczeniu stwardnienia guzowatego rapamycyna stała się lekiem celowanym, szczególnie u osób, które wymagają przeszczepienia nerki w przebiegu tej choroby. W terapii łuszczycy dotychczas nie podjęto próby oceny leczenia sirolimusem czy ewerolimusem w monoterapii. Zastosowano jednak te leki w skojarzeniu z cyklosporyną, w wyniku czego uzyskano zmniejszenie nefrotoksyczności poprzez możliwość zmniejszenia dawek cyklosporyny. Obecnie pojawia się coraz więcej danych o wykorzystaniu rapamycyny do leczenia także takich schorzeń, jak raki skóry, raki nerki, chłoniaki czy też białaczki.

Sirolimus, also known as rapamycin, and everolimus are new drugs belonging to the group of pharmaceuticals called m-TOR inhibitors, which have been used in transplantology as immunosuppressive drugs. The m-TOR pathway, also known as m-TOR kinase, plays an important role in cell cycle regulation. m-TOR activation participates in pathogenesis of some diseases, including cancer. A special group of patients, in which rapamycin is recommended in the therapy of carcinoma, comprises patients after organ transplantation, because they carry a higher risk of development of malignant tumours. In dermatology, sirolimus and everolimus have been used in a treatment of tuberous sclerosis complex (TSC) and psoriasis. In therapy of tuberous sclerosis, rapamycin became a fundamental drug, particularly in patients with TSC who need a kidney transplantation. Until now, sirolimus and everolimus have not been tested as monotherapy in psoriasis. However, the m-TOR inhibitors used in association with cyclosporine allowed its dose to be diminished and diminished the nephrotoxicity of this drug. There is still more new information about using rapamycin in the treatment of some other diseases such as skin cancer, kidney cancer, lymphoma or leukaemia.