en POLSKI
eISSN: 2084-9834
ISSN: 0034-6233
Reumatologia/Rheumatology
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Supplements Editorial board Reviewers Abstracting and indexing Subscription Contact Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank


4/2005
vol. 43
 
Share:
Share:

REPORT
Report concerning works of the European Consensus Study on Autoantibodies in years 2004/2005

Jakub Ząbek

RU 2005; 43, 4: 233–234
Online publish date: 2005/08/24
Article file
- Raport z prac.pdf  [0.06 MB]
Get citation
 
 
Adres do korespondencji:
doc. dr hab. biol. Jakub Ząbek, Zakład Mikrobiologii i Serologii, Instytut Reumatologii im. prof. dr hab. med. E. Reicher,
ul. Spartańska 1, 02-637 Warszawa
Praca wpłynęła: 9.05.2005 r.


Na przełomie 2004 i 2005 r., jak co roku od 8 lat, odbyła się kolejna runda prac standaryzacyjnych w ramach European Consensus Study on Autoantibodies (ECSA), polegająca (w pierwszym etapie) na ocenie swoistości autoprzeciwciałowych obecnych w 10 zakodowanych surowicach wysłanych do 41 europejskich laboratoriów uczestniczących w pracach ECSA. Arkusz kalkulacyjny zakładał w sumie ocenę 88 swoistości, przy czym znakomita większość laboratoriów oceniła średnio 20 swoistości. Zakład Mikrobiologii i Serologii, od 1997 r. uczestniczący w pracach ECSA, ocenił 31 swoistości (łącznie z przeciwciałami dla podtypów antygenów).
Wyniki odesłane do przedstawicieli grupy prowadzącej ECSA zostały podsumowane i ocenione pod kątem zgodności z zakładaną swoistością obecną w surowicy testowej, a następnie omówione na spotkaniu roboczym w Edynburgu w dniach 24–27 lutego 2005 r., w ramach 25. Spotkania Roboczego ds. Badań Reumatologicznych. Uczestnicy uznali, że konsensus w sprawie swoistości autoprzeciwciała został osiągnięty wówczas, gdy 50% laboratoriów prawidłowo wytypowało zarówno występującą w surowicach swoistość, jak i natężenie odczynu (poziom autoprzeciwciała).
Wniosek z obrad był taki, że w większości testowych swoistości osiągnięto konsensus, ale nieco gorzej przedstawiało się zagadnienie uzgodnienia swoistości dla podtypów antygenów, np. Sm B B’ czy D (fine specificities) oraz poziomów autoprzeciwciał. Sumaryczne zestawienie odsetka zgodności ustaleń głównych swoistości autoprzeciwciał zostało przedstawione w tab. I.
Szczegółowe wyniki dotyczące poszczególnych surowic przedstawiają się następująco: surowica nr 1 przez prawie wszystkich uczestników ECSA została oceniona jako anty-SSA i B-pozytywna, a surowica nr 4 jako ujemna – była to po prostu surowica cielęca. Nieco więcej trudności przysporzyła uczestnikom surowica nr 6, zawierająca przeciwciała dla antygenu U1snRNP i antygenu Jo-I, ponieważ ta ostatnia swoistość nie została wykryta przez znaczną część laboratoriów. Jest to prawdopodobnie spowodowane niższą czułością odczynu ELISA (zastosowanego przez większość uczestników do wykrycia przeciwciał dla antygenu Jo-I) względem testu Western-blotting. W surowicy nr 9, zawierającej przeciwciała dla GBM (kolagen typu IV) i anty-MPO (pANCA), tę ostatnią swoistość wykryło tylko niewiele laboratoriów. Ku zaskoczeniu grupy prowadzącej ECSA, wyniki dotyczące obecności przeciwciał dla CCP były bardzo rozbieżne, ponieważ w surowicy pobranej od chorego z RZS (RF-IgM-ujemnej) większość laboratoriów wykryła tylko niskie poziomy przeciwciał anty-CCP.
Nie osiągnięto zgodności, jeśli chodzi o poziomy i obecność przeciwciał dla fosfolipidów, większość zaś laboratoriów testowało tylko przeciwciała aCl oraz anty-β2-GP-I i tylko niektóre testowały inne swoistości, np. przeciwciała dla innych PL, dla aneksyny V czy protrombiny. W 5 testowanych surowicach zawierających przeciwciała dla fosfolipidów (surowice nr 2, 3, 5, 7 i 8) niskie poziomy przeciwciał wykryto w surowicy nr 5, surowice nr 7 i 8 wykazywały miana średnie, a surowice nr 2 i 3 miana wysokie. Szczególnie duże rozbieżności dotyczyły przeciwciał aCl (klasy IgM) oraz przeciwciał dla fosfatydyloseryny, co wg liderów ECSA było wynikiem różnic zastosowanych metod i dlatego poproszono uczestników ECSA o podanie szczegółów metod oznaczania przeciwciał antyfosfolipidowych. Będzie to przedmiotem szczegółowej analizy i prawdopodobnie zostanie opublikowane.
Zakład Mikrobiologii i Serologii Instytutu Reumatologii oznaczył 230 swoistości, z czego 93% (214 na 230) trafnie, a różnice dotyczyły głównie poziomów oznaczonych przeciwciał, które w 7% (16/230) oceniono jako niższe lub wyższe od uzgodnionego przez uczestników poziomu. Jeśli chodzi o nasz Zakład, nie było różnic dotyczących poziomów przeciwciał aPL. Zresztą Zakład dostarczył surowice aCl-dodatnie (w klasie IgG i IgM) do celów ECSA.
Prace ECSA będą kontynuowane w latach 2005 i 2006, szczególny nacisk zostanie położony na uzgodnienia dotyczące poziomów przeciwciał aPL, a także przeciwciał występujących w zapaleniach wielomięśniowych.
Podsumowując, należy stwierdzić, że w toku wieloletnich prac standaryzacyjnych prowadzonych w ramach ECSA osiągnięto konsensus w sprawie ustalania większości zasadniczych swoistości autoprzeciwciał, a występujące rozbieżności będą przedmiotem dalszych prac standaryzacyjnych prowadzonych przez ECSA.

doc. dr hab. biol. Jakub Ząbek
Copyright: © 2005 Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.



Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.