ARCHIVAL" /> Alexander Johnson Skene (1838–1900)
Termedia.pl
 
 
ISSN: 1231-6407
Ginekologia Praktyczna - - - ARCHIVAL
Current issue Archive About the journal Contact Instructions for authors
1/2007
vol. 15
 
Share:
Share:
abstract:

Alexander Johnson Skene (1838–1900)

Janusz Kubicki

Gin Prakt 2007; 1: 47
Online publish date: 2007/04/18
View full text Get citation
 
Na podstawie tłumaczenia książki Kamienie milowe położnictwa i ginekologii Harolda Speerta, profesora ginekologii i położnictwa Uniwersytetu Columbia w Nowym Yorku. Alexander Johnson Skene urodził się w Szkocji 17 czerwca 1838 r. W wieku 18 lat wraz z rodzicami wyemigrował do Ameryki, gdzie w 1860 r. ukończył studia medyczne studiując początkowo na uniwersytecie w Toronto, później na uniwersytecie w Michigan. 3 lata później uzyskał tytuł doktora nauk medycznych. Po ukończeniu studiów medycznych i uzyskaniu stopnia doktora nauk medycznych Skene bierze aktywny udział w wojnie secesyjnej po stronie Stanów Północnych jako chirurg wojskowy. Po zwycięskiej wojnie secesyjnej i powstaniu Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej Skene w roku 1870 obejmuje katedrę i klinikę ginekologii uniwersytetu w Nowym Yorku. W latach 1886–1893 zostaje wybrany dziekanem, zaś w latach 1893–1899 zostaje rektorem tego uniwersytetu. Równocześnie w latach 1886–1887 pełni funkcję prezesa Amerykańskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Skene był niezwykle płodnym autorem, pozostawił po sobie nie tylko dziesiątki prac naukowych, ale również liczne podręczniki ginekologii, które doczekały się licznych edycji i które wykształciły wiele pokoleń amerykańskich ginekologów i położników. Skene zmodyfikował wiele instrumentów chirurgicznych i ginekologicznych. Nazwisko jego jednak nierozerwalnie związane jest z odkryciem gruczołów okołocewkowych. Opisał je po raz pierwszy w piśmiennictwie światowym w roku 1880, u 30-letniej kobiety z objawami przewlekłego stanu zapalnego sromu i pochwy. Jako ciekawostkę historyczną w tym miejscu należy dodać, że już przez 200 laty Rainier de Graaf (vide: Ginekologia Praktyczna 1998, 3; 47) w swoim słynnym dziele De Mulierum Organis opisywał już tzw. przewody przycewkowe, jednak błędne przyjmował, że właśnie nimi tzw. nasienie kobiece dostaje się do cewki moczowej). Skene po raz pierwszy opisał, że w odcinku cewki moczowej pod przeponą miednicy mniejszej w zmiennej ilości przebiegają różnej długości (1–2 cm) przewody przycewkowe (ductus paraurethrales), które uchodzą w przedsionku pochwy na tzw. brodawce cewkowej. Są to przewody wyprowadzające niewielkich gruczołów przycewkowych (glandulae paraurethrales). Odpowiadają one gruczołom stercza u mężczyzn. U kobiet w starszym wieku mogą powstawać w nich struktury podobne do utkania stercza, a nawet kamyki sterczowe. Według ostatnich publikacji przewody przycewkowe, które były głównym...


View full text...
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.