eISSN: 1897-4295
ISSN: 1734-9338
Advances in Interventional Cardiology/Postępy w Kardiologii Interwencyjnej
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Editorial board Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
1/2011
vol. 7
 
Share:
Share:
abstract:

Cardiac magnetic resonance in acute coronary syndromes

Łukasz A. Małek
,
Mateusz Śpiewak
,
Jolanta Miśko

Post Kardiol Interw 2011; 7, 1 (23): 68-71
Online publish date: 2011/04/08
View full text Get citation
 

Wstęp

Rezonans magnetyczny serca (ang. cardiac magnetic resonance – CMR) jest nieinwazyjną metodą obrazowania, dzięki której można przyżyciowo ocenić morfologię strefy zawału mięśnia sercowego – obrzęk miokardium, upośledzenie mikrokrążenia (ang. microvascular obstruction – MVO), krwawienie do mięśnia sercowego oraz martwicę mięśnia [1–6]. Metoda ta stanowi złoty standard w okreś­laniu parametrów objętościowych serca, wielkości niedomykalności zastawek, funkcji skurczowej komór oraz masy mięśnia [7]. Cechy te sprawiają, że CMR jest narzędziem pomocnym w diagnostyce, planowaniu leczenia, a także w ocenie powikłań i rokowania u chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi. Co istotne, badanie to może być wykonane w sposób bezpieczny bez względu na czas od momentu wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego także u osób z wszczepionymi stentami dowieńcowymi, ale przy uwzględnieniu tradycyjnych przeciwwskazań do wykonania badania CMR oraz po wcześniejszej ocenie klirensu kreatyniny (szczególnie u chorych po zabiegach z zastosowaniem jodowych środków kontrastowych).

Ocena mięśnia sercowego w ostrych zespołach wieńcowych

Wykonanie rejestracji badania CMR u chorego z ostrym zespołem wieńcowym trwa zazwyczaj około 30–45 min [1–6]. Poszczególne sekwencje umożliwiają ocenę zjawisk patofizjologicznych zachodzących w strefie zawału. Rejestracja obrazów w osi długiej i krótkiej w sekwencjach kinematograficznych (cine SSFP – ang. steady-state free precession) daje możliwość oceny objętości końcoworozkurczowej i końcowoskurczowej lewej i prawej komory, regionalnej oraz globalnej czynności skurczowej obu komór, a także grubości ścian mięśnia sercowego (ryc. 1. A, B). Najczęściej pozwala także na wstępną ocenę pod kątem mechanicznych powikłań zawału serca. Następnie uzyskuje się obrazy T2-zależne uwidaczniające obrzęk miokardium w rejonie zaopatrywanym przez tętnicę odpowiedzialną za zawał, czyli tzw. strefę niedokrwienia mięśnia zagrożoną trwałym uszkodzeniem (ang. area at risk – AAR). W obrazach T2-zależnych strefa ta ma charakter obszaru o hiperintensywnym sygnale w stosunku do zdrowego mięśnia sercowego (ryc. 1. C, D). Badania eksperymentalne wykazały, że wydłużenie czasu relaksacji T2 związane jest głównie ze wzrostem zawartości wody w tkance mięśnia sercowego, co z kolei odpowiada obszarowi obrzęku mięśnia. Obrazy T2-zależne umożliwiają także ocenę ewentualnego krwawienia do mięśnia sercowego. Produkty rozkładu hemoglobiny, w przeciwieństwie...


View full text...
keywords:

cardiac magnetic resonance, acute coronary syndrome, myocardial oedema, myocardial hemorrhage, microvascular obstruction, infarct size

Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.