Case report
Multi-chamber, iatrogenic femoral artery pseudoaneurysm without connecting canal – a case report

Wstęp

Tętniaki rzekome są jednym z najczęstszych powikłań kaniulacji tętnicy udowej w przebiegu zabiegów endowaskularnych. Według różnych autorów częstość występowania tętniaka rzekomego tętnicy udowej waha się od 1 do 10% i zależy od rodzaju wykonanego zabiegu naczyniowego [1–4].
Szczególną trudność w postępowaniu mogą sprawiać nieuszypułowane tętniaki rzekome, leżące tuż obok miejsca nakłucia ściany tętnicy udowej. Ucisk głowicą ultrasonograficzną takiego tętniaka jest utrudniony, ponieważ technika ta polega głównie na kompresji szyi tętniaka (zahamowanie przepływu krwi od tętnicy do tętniaka). Ponadto ucisk głowicą USG może zwiększać ryzyko powiększenia tętniaka, pęknięcia lub przemieszczenia przyściennych skrzeplin z jego jamy do światła naczynia tętniczego. Kolejnym problemem jest nieuszypułowany tętniak rzekomy tętnicy udowej, składający się z kilku komór, który objawia się silną bolesnością miejscową, ograniczającą skuteczność ucisku głowicą USG i mający skłonność do powiększania się. W takiej sytuacji pozostaje celowane podanie trombiny do jam tętniaka pod kontrolą ultrasonografii [5]. Proces wykrzepiania tętniaka zaczyna się już kilka sekund po podaniu trombiny. W przypadku wielokomorowych tętniaków rzekomych skuteczność tej metody jest jednak mniejsza i wzrasta ryzyko powikłań, do wystąpienia reakcji anafilaktycznej włącznie [6].
Opis przypadku
Kobieta 75-letnia, z łagodnym nadciśnieniem tętniczym, bez innych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego i chorób współistniejących, BMI 25,5 kg/m², obwód talii 85 cm, grupa krwi 0 Rh minus, czynna zawodowo (księgowa) oraz aktywna fizycznie (od wielu lat tańczy w regionalnym zespole ludowym). W sierpniu 2009 r. przebyła zawał serca bez uniesienia odcinka ST (leczona zachowawczo w szpitalu rejonowym, troponina 1,9 ng/dl) i od tego czasu przyjmowała 75 mg kwasu acetylosalicylowego (ASA) oraz 75 mg klopidogrelu dziennie. Ze względu na stenokardię pozawałową (klasa II wg CCS) została przyjęta do I Kliniki Kardiologii i Nadciśnienia Tętniczego Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie w celu wykonania inwazyjnej diagnostyki naczyń wieńcowych. Przy przyjęciu pacjentka bez bólów wieńcowych, krążeniowo wyrównana, CTK 132/84 mm Hg, INR 1,01, APTT 39 s. W badaniu elektrokardiograficznym (EKG): rytm zatokowy o częstotliwości 75/min, lewogram, patologiczny załamek Q i ujemny załamek T w odprowadzeniach III i aVF oraz ujemny załamek T w odprowadzeniach...


View full text...