Johann Baptista Chiari (1817–1854), Richard Julius Ernst Frommel (1854–1912)

Na podstawie tłumaczenia książki Kamienie milowe położnictwa i ginekologii Harolda Speerta, profesora ginekologii i położnictwa Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku

J.B. Chiari urodził się 15 czerwca 1817 r. w Salzburgu. Po ukończeniu studiów filozoficznych Chiari rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim, które ukończył w roku 1848. Przez następne 2 lata pracował w uniwersyteckiej klinice chirurgicznej w Wiedniu. Z tego okresu pochodzi opis zespołu zaburzeń krążenia w obrębie żył wątrobowych, nazwany później zespołem Budd-Chiari. W roku 1852 Chiari został asystentem w Klinice Ginekologii i Położnictwa w Wiedniu. W roku 1853 Chiari, który zyskał sobie miano jednego z najlepszych wykładowców w Wiedniu, został powołany w wieku 35 lat na stanowisko profesora ginekologii i położnictwa najstarszego uniwersytetu w Europie Środkowej – w Pradze. Wielokrotnie zapraszany do objęcia Katedry i Kliniki Położnictwa i Ginekologii w Wiedniu, dopiero po kilku miesiącach wyraził na to zgodę. Niestety, powrót do Wiednia nie doszedł do skutku, ponieważ Chiari zmarł nagle 11 grudnia 1854 roku, z powodu cholery, w wieku zaledwie 37 lat.
Praca jego życia, pt. Klinik der Geburtshilfe und Gynäkologie ukazała się dopiero po jego śmierci, w roku 1855. W wymienionym wyżej dziele jego asystenci opisali 2 przypadki nowego zespołu chorobowego u pacjentek w wieku 28 i 36 lat. Zespół ten cechował się przetrwałą laktacją połogową z brakiem miesiączkowania. Zespół ten, mimo że w opracowaniu go bardzo duże zasługi położyli asystenci, otrzymał jego nazwisko, dla uczczenia pamięci niedawno zmarłego profesora. Tradycję Chiariego kontynuował w przyszłości jego syn — profesor anatomii patologicznej Uniwersytetu Wiedeńskiego.

R.J.E. Frommel urodził się 15 czerwca 1854 roku w Augsburgu, w tym samym dniu, co Chiari, tylko 37 lat później i w rok po jego śmierci. Studiował medycynę na kilku uniwersytetach niemieckich, m.in. w Monachium, Getyndze, Würzburgu, uzyskując dyplom lekarza w roku 1877. Przez następne lata pracował jako asystent w klinikach ginekologiczno-położniczych w Berlinie i Wiedniu. W roku 1882 Frommel powrócił do Monachium, gdzie w roku 1887, w wieku 33 lat, powołany został na stanowisko profesora ginekologii i położnictwa tamtejszego uniwersytetu. Frommel pozostał na tym stanowisku do końca swojego życia. Zmarł 6 kwietnia 1912 r., w wieku 58 lat, po operacji wyrostka robaczkowego.
Frommel rozszerzył...


View full text...