Kronika naukowa
Report of the 88th annual meeting American Association

88. kongres AATS odbył się w modernistycznym, a zarazem bardzo użytkowym San Diego Convention Center, położonym w centrum miasta, w pobliżu większości hoteli. Mimo iż z analizy materiałów i wystąpień zjazdowych wynika, że przeważały prace o tematyce kardiochirurgicznej, to wśród tematów z zakresu torakochirurgii prezentowano istotne doniesienia mogące sygnalizować kierunki dalszego jej rozwoju.
Wydaje się, że wprowadzanie technik mało inwazyjnych do resekcji raka płuca jest już nie do powstrzymania. Raja Flores z Memorial Sloan-Kettering Cancer Center z Nowego Jorku w pracy pt. ”VATS Lobectomy vs. Thoracotomy for Lung Cancer – Results in 741 Patients” przedstawił wyniki porównawcze na dużym materiale lobektomii konwencjonalnej i mało inwazyjnej w leczeniu raka płuca. Szczegółowa charakterystyka grupy operowanych w okresie 2002–2007 wykazała zmniejszenie skali powikłań w grupie VATS resekcji przy zbliżonym, oczekiwanym pięcioletnim przeżyciu na poziomie 76–78%, choć należy dodać, że 63–65% z tych chorych było w stopniu zaawansowania IA.
W pracy Matthew Schucherta z Heart, Lung and Esophageal Surgery Institute z Pittsburga pt. ”Thoracoscopic vs. Open Segmentectomy for I Stage NSCLC: 221 Consecutive Cases” przedstawiono natomiast ocenę porównawczą w grupie chorych z rakiem płuca z wykonaną segmentektomią z powodu raka płuca w technice klasycznej i mało inwazyjnej – jest to kolejna rysująca się tendencja zmniejszania zakresu resekcji w początkowych (IA, IB) stadiach rozwoju raka płuca, jednocześnie przy użyciu technik mało inwazyjnych, z obrazowaniem przedoperacyjnym PET-CT. Mediana obserwacji w całej grupie wyniosła 20,7 miesiąca, temat rutynowej segmentektomii mało inwazyjnej zastępującej lobektomię w raku płuca jest kontrowersyjny z uwagi na jedynie sampling węzłowy wnęki płata, a wartość pracy była pomniejszona o brak wyników pięcioletnich przeżyć.
W tematykę kwalifikacji do resekcji oszczędzających w raku płuca na bazie badań przedoperacyjnych w grupie zaawansowania IA wpisała się także dość krytyczna w ocenie prezentacja Brendona Stilesa z New York Presbiterian Hospital pt. ”Clinical stage Ia lung cancer by CT and PET scan:
the persistent problem of understaging”, oparta na analizie 226 chorych, wśród których jedynie 65% określono jako prawidłowo zestopniowanych onkologicznie. Problem niedoszacowania stopniowania na bazie ww. pracy nabiera znaczenia,...


View full text...