Owrzodzenie Marjolin jako przykład rany atypowej w owrzodzeniu goleni

Przewlekłe uszkodzenie skóry może predysponować do transformacji nowotworowej określanej jako owrzodzenie Marjolin. Najczęstszym typem zmian nowotworowych w ranie przewlekłej jest rak płaskonabłonkowy. Celem pracy było przedstawienie przypadku 50-letniego mężczyzny z rozpoznaniem owrzodzenia Marjolin. Spośród 1236 chorych z ranami przewlekłymi (z wykluczeniem ran związanych z leczeniem onkologicznym) zaopatrywanych i leczonych w latach 2020–2024 w poradni leczenia ran Podkarpackiego Ośrodka Onkologicznego w Brzozowie rozpoznano 7 przypadków nowotworu złośliwego rozwijającego się w ranie. Z tej grupy wybrano celowo przypadek owrzodzenia podudzia u 50-letniego mężczyzny. Opierając się na strategii TIMERS i koncepcji higieny rany, podjęto działania związane z oczyszczeniem rany i zmniejszeniem stanu zapalnego. W tym celu wykorzystano terapię larwalną rany i opatrunki aktywne. Mając na uwadze długi czas nieefektywnego leczenia, protokolarnie pobrano materiał mikrobiologiczny oraz tkankę do oceny histopatologicznej. Wyniki badań jednoznacznie wskazywały na komponentę nowotworową. Pacjenta skierowano na dalszą diagnostykę i leczenie onkologiczne. Rana, która nie wchodzi w procesy naprawcze w okresie

4–6 tygodni pomimo rekomendowanych działań, powinna być oceniona pod kątem histopatologicznym. W przypadku potwierdzenia podłoża nowotworowego działania miejscowe polegają głównie na zarządzaniu raną, a podjęte leczenie powinno być wielodyscyplinarne, wykorzystujące technikę grading, stading i typing. Istotne jest podnoszenie świadomości i ukierunkowana edukacja personelu medycznego w celu zwrócenia uwagi na rany rzadkie i atypowe.

Chronic skin damage can predispose to malignant transformation, known as a Marjolin ulcer. Squamous cell carcinoma is the most common type of malignant change in a chronic wound. The aim of this study was to present the case of a 50-year-old male patient diagnosed with a Marjolin ulcer. A retrospective analysis of 1236 patients with chronic wounds (excluding those related to oncological treatment) treated and cared for at the wound treatment clinic of the Podkarpackie Oncology Centre in Brzozów between 2020 and 2024 revealed 7 cases of malignant tumours developing in wounds. From this group, a case of lower leg ulceration in a 50-year-old man was selected for further analysis. The TIMERS and Wound Hygiene concepts were used to guide the management of the wound, with measures including maggot therapy and active dressings employed to cleanse the wound and reduce inflammation. Given the prolonged period of ineffective treatment, microbiological material and tissues were sampled for histopathological evaluation according to the protocol. The obtained test results clearly indicated a cancerous component, and the patient was referred for further diagnostics and oncological treatment. It is imperative to histopathologically evaluate any wound that fails to undergo healing processes within 4-6 weeks despite the recommended measures. In the event of a malignant substrate being confirmed, local measures are primarily focused on wound management, and the treatment undertaken should be multidisciplinary based on grading, staging, and typing. It is crucial to raise awareness and provide targeted education for medical staff to draw attention to rare and atypical wounds.