Stężenie białka śladowego beta (BTP) w surowicy jako potencjalny biomarker twardziny układowej

Wprowadzenie
Twardzina układowa jest chorobą tkanki łącznej o nieznanej etiologii, charakteryzującą się uszkodzeniem komórek śródbłonka, stanem zapalnym i zmniejszoną ilością naczyń włosowatych. Białko śladowe beta (beta-trace protein – BTP) katalizuje konwersję prostaglandyny H2 do prostaglandyny D2. Prostaglandyna D2 oddziałuje na naczynia krwionośne przez receptor DP1 i wpływa na odpowiedź alergiczno-immunologiczną przez receptor CRTH2.

Cel pracy
Zbadanie stężenia BTP w surowicy pacjentów z twardziną układową i określenie zależności między BTP i podtypem twardziny układowej, białkiem ostrej fazy, czasem trwania choroby, włóknieniem skóry, zajęciem naczyń i narządów wewnętrznych.

Materiał i metody
Do badania włączono 46 pacjentów z twardziną układową i 30 zdrowych ochotników. Zebrano dane kliniczne i laboratoryjne z uwzględnieniem typów autoprzeciwciał, śródmiąższowej choroby płuc, zajęcia przełyku, blizenek na opuszkach palców rąk, czasu trwania choroby, obecności objawu Raynauda i stwardnienia skóry w ocenie wg zmodyfikowanej skali Rodnana. Stężenie BTP zmierzono metodą ELISA. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą c2, testu t-Studenta i testu U Manna-Whitneya. Współczynniki korelacji Pearsona i Spearmana użyto do oceny zależności pomiędzy badanymi zmiennymi. Istotność statystyczna została ustalona na poziomie p < 0,05.

Wyniki
U pacjentów z twardziną układową stwierdzono znacząco większe stężenie BTP w surowicy w porównaniu ze zdrową grupą kontrolną (p = 0,0003). Nie wykazano związku między stężeniem BTP i białkiem ostrej fazy, zajęciem narządów wewnętrznych, czasem trwania choroby i objawu Raynauda oraz autoprzeciwciałami. Pacjenci z blizenkami i owrzodzeniami palców rąk mieli znacząco większe stężenie BTP w surowicy niż pacjenci bez tych objawów (p = 0,03).

Wnioski
Znacząco większe stężenie BTP u pacjentów z twardziną układową w porównaniu z osobami zdrowymi (p < 0,001) może świadczyć o jego roli w patogenezie choroby. BTP aktywuje procesy, które wpływają na trzy podstawowe zjawiska w twardzinie układowej: autoimmunizację, patologiczny skurcz naczyń i włóknienie. Potrzebne są dalsze badania w większej grupie pacjentów, aby określić znaczenie rokownicze i diagnostyczne BTP w twardzinie układowej.



Introduction
Systemic sclerosis is a connective tissue disease of unknown etiology characterized by endothelial cell injury, inflammation and fibrosis. Beta-trace protein (BTP) catalyzes conversion of prostaglandin H2 to prostaglandin D2. Prostaglandin D2 stimulates the vascular response by DP1 and allergic reactions by CRTH2.

Objective
To evaluate serum BTP in systemic sclerosis and correlate it with systemic sclerosis subtype, C-reactive protein, disease duration, skin fibrosis, and vascular and internal organ involvement.

Material and methods
Forty-six patients with systemic sclerosis and 30 healthy volunteers were included in the study. Clinical and laboratory data were collected including specific antibodies, interstitial lung disease, esophageal involvement, digital pitting scars, disease duration, Raynaud’s phenomenon and modified Rodnan skin score. BTP levels were analyzed by ELISA. Statistical analysis was performed by c2, Student’s t-test and Mann-Whitney-U test. Pearson and Spearman correlation analyses were used to establish variables’ association. The significance threshold was set at p < 0.05.

Results
Patients with systemic sclerosis had significantly higher serum BTP concentration in comparison to healthy controls at p = 0.0003. No association between BTP levels and C-reactive protein, internal organ involvement, disease duration, autoantibodies and Raynaud’s phenomenon onset was found. Patients who developed pitting scars and fingertip ulcerations had significantly higher BTP serum levels than those without these symptoms (p = 0.03).

Conclusions
Significantly elevated BTP in systemic sclerosis at p < 0.001 may indicate the role of BTP in disease pathogenesis, since a BTP-dependent effect can be involved in three main features of systemic sclerosis: inflammation/autoimmunity, vasocontraction and fibrosis. Further studies with larger numbers of patients are required to fully establish the prognostic and diagnostic significance of BTP in systemic sclerosis.