Wytyczne konsultanta krajowego w dziedzinie chorób płuc oraz konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny rodzinnej dotyczące diagnostyki i leczenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc w POZ w ramach opieki koordynowanej

Najważniejsze rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia przewlekłej choroby płuc (POChP) w podstawowej opiece zdrowotnej (POZ)

1. U każdego pacjenta z objawami sugerującymi POChP należy wykonać badanie spirometryczne z próbą rozkurczową.
2. U pacjenta z rozpoznaniem POChP należy dokonać całościowej oceny choroby, wdrożyć postępowanie farmakologiczne i niefarmakologiczne (szczególnie interwencje antynikotynowe oraz dotyczące aktywności fizycznej), zaplanować porady edukacyjne i dietetyczne oraz wizyty kontrolne, uzupełnić szczepienia zalecane.
3. Powyższe działania powinny zostać udokumentowane podczas corocznej porady kompleksowej. Na tej poradzie pacjent powinien otrzymać roczny plan opieki w postaci Indywidualnego Planu Opieki Medycznej (IPOM). Pacjenta w realizacji IPOM wspiera koordynator opieki.
4. Lekarz POZ może i powinien inicjować, kontynuować oraz modyfikować leczenie farmakologiczne POChP. Poza określonymi sytuacjami klinicznymi nie ma wskazań, by konsultować każdy przypadek POChP ze specjalistą pulmonologiem.
5. Należy diagnozować i leczyć schorzenia współistniejące zgodnie z aktualnymi wytycznymi.
6. Należy monitorować stan pacjenta podczas wizyt kontrolnych (ocena objawów, zaostrzeń i stosowania się do zaleceń).
7. Każdy pacjent z POChP wymaga edukacji w zakresie: istoty choroby, postępowania niefarmakologicznego i farmakologicznego, techniki inhalacji, postępowania w przypadku zaostrzeń, diagnostyki i leczenia schorzeń współistniejących.
8. Należy aktywnie poszukiwać w wywiadzie i dokumentacji pacjenta informacji o zaostrzeniach.
9. Każdy pacjent z POChP powinien otrzymać pisemny plan postępowania zawierający informację o leczeniu przewlekłym i postępowaniu w przypadku nasilenia objawów.
10. Kontrola po hospitalizacji z powodu zaostrzenia POChP powinna się odbyć w ciągu 4 tygodni od wypisu ze szpitala.
11. Jeśli pacjent wymaga konsultacji pulmonologicznej, można w określonych przypadkach skorzystać z konsultacji w ramach opieki koordynowanej (lekarz POZ – lekarz pulmonolog lub pacjent – lekarz pulmonolog).

Definicja i epidemiologia POChP

Przewlekła obturacyjna choroba płuc to heterogenna choroba płuc charakteryzująca się przewlekłym występowaniem objawów ze strony układu oddechowego (duszność, kaszel, odkrztuszanie plwociny i/lub zaostrzenia) z powodu nieprawidłowości w drogach oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie oskrzelików) i/lub w...


View full text...