ARCHIVAL" /> Zakażenia okołooperacyjne w ginekologii i położnictwie
Termedia.pl
 
 
ISSN: 1231-6407
Ginekologia Praktyczna - - - ARCHIVAL
Current issue Archive About the journal Contact Instructions for authors
4/2008
vol. 16
 
Share:
Share:
abstract:

Zakażenia okołooperacyjne w ginekologii i położnictwie

Stefan Sajdak
,
Dariusz Samulak

Gin Prakt 2008; 4: 1-5
Online publish date: 2008/12/17
View full text Get citation
 
Ryzyko powikłań leczenia operacyjnego związane jest bezpośrednio ze stanem ogólnym pacjentek, rodzajem schorzenia, trybem przeprowadzanego zabiegu, rodzajem i zło- żonością wykonywanej procedury, techniką operacyjną, wyborem dostępu operacyjnego oraz poziomem wyszkolenia personelu medycznego. Zwiększone ryzyko powikłań infekcyjnych dotyczy pacjentek w starszym wieku, z chorobą nowotworową i obciążonym wywiadem – z immunosupresją, cukrzycą, niedokrwistością i otyłością. Częściej występuje po zabiegach przeprowadzanych w trybie nagłym. Wpływ na rozwój tego rodzaju powikłań ma wybór techniki operacyjnej – klasycznej chirurgii ginekologicznej lub endoskopii, oraz wybór dostępu do operowanego narządu – drogą laparotomii, drogą pochwową, laparoskopową lub – jak w przypadku metod operacyjnych – wymagających dostępu mieszanego, np. drogą pochwowo-brzuszną. W przypadku laparotomii istotne znaczenie w rozwoju zakażeń pooperacyjnych ma sposób nacięcia powłok brzusznych. Najczęstsze zakażenia związane z zabiegami chirurgicznymi to zakażenia rany pooperacyjnej, infekcje układu oddechowego oraz dróg moczowych. Zakażenia mogą rozwijać się pod wpływem drobnoustrojów endogennych (własna flora bakteryjna chorej) lub egzogennych (źródło stanowią narzędzia, personel, inni pacjenci oraz szpitalne rezerwuary drobnoustrojów). W wyniku kontaktu z błoną śluzową narządów płciowych, w trakcie zabiegu operacyjnego dochodzi najczęściej do zakażenia drobnoustrojami występującymi w tej okolicy, tj. Escherichia coli, Enterococcus sp., Streptococcus sp. i Bacteroides sp. Flora bakteryjna pochwy ulega zróżnicowaniu w zależności od okresu życia kobiety. W wieku rozrodczym stwierdza się w niej ok. 170 gatunków bakterii. Stwarza to korzystne warunki dla obecności drobnoustrojów z grupy Lactobacillus, których nie spotyka się u kobiet w wieku pomenopauzalnym. W przypadku operacji ginekologicznych z dostępu brzusznego stosuje się zwykle dwa rodzaje nacięcia powłok: cięcie proste – w linii środkowej ciała, oraz cięcie poprzeczne – sposobem Pfannenstiela. Zaletą nacięcia w linii środkowej jest lepsze gojenie rany pooperacyjnej w porównaniu z nacięciem poprzecznym, w którym częściej dochodzi do tworzenia się krwiaków. Zakażenia rany pooperacyjnej częściej stwierdza się natomiast w przypadku nacięcia w linii środkowej niż z cięcia poprzecznego. Dostęp pochwowy wiąże się z korzystniejszym gojeniem w przypadku pacjentek otyłych. Zabiegi laparoskopowe...


View full text...
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.