Pustulosis palmoplantaris

Zmiany krostkowe dłoni i stóp (pustulosis palmoplantaris – PPP) są jednostką chorobową o nieustalonej pozycji nozologicznej. Część badaczy zalicza je do grupy łuszczycy, inni wskazują na liczne odrębności i wyodrębniają PPP jako samodzielną jednostkę chorobową. Za wyodrębnieniem tego schorzenia z kręgu łuszczycy przemawiają badania genetyczne. Wśród koncepcji dotyczących etiopatogenezy PPP na uwagę zasługuje ta związana z wydzielaniem potu oraz teoria uznająca tę chorobę za skórną manifestację uogólnionej choroby autoimmunologicznej. Typowym pacjentem jest kobieta w 5.–6. dekadzie życia, paląca papierosy i z zaburzeniami czynności tarczycy. Wśród innych nieprawidłowości towarzyszących PPP zaobserwowano zaburzenia gospodarki wapniowej oraz występowanie przeciwciał antygliadynowych. Wśród wielu metod terapeutycznych miejscowych i ogólnych największą, chociaż nie w pełni satysfakcjonującą, skutecznością charakteryzują się ogólnie podawane retinoidy. Podejmuje się także próby stosowania leków biologicznych, jednak ze względu na skromne piśmiennictwo nie można wyciągnąć ogólnych wniosków dotyczących ich efektywności. Ciekawym zagadnieniem są wysiewy zmian skórnych typu PPP albo łuszczycy zwykłej w przebiegu leczenia antagonistami TNF-α. Konieczne są dalsze badania nad etiopatogenezą i metodami terapii PPP.

Pustular lesions of palms and soles (pustulosis palmoplantaris – PPP) are a chronic condition with an unspecified nosological position. Some researchers consider it as a variant of psoriasis, whereas others indicate numerous distinctions and consider PPP as a separate entity. Genetic investigations support exclusion of PPP from the psoriasis group. Among concepts of PPP aetiopathogenesis, the one concerning the role of sweating and the theory about PPP as a cutaneous manifestation of a generalized autoimmunological process demand attention. A typical patient is a woman 50-60 years old, a smoker, suffering from thyroid disease. Among other disorders associated with PPP disturbed calcium homeostasis and presence of anti-gliadin antibodies are observed. Among numerous systemic and topical therapies retinoids present the highest, but not satisfactory effectiveness. Attempts to use biological treatments are made as well, but due to the insufficient number of references it is impossible to draw conclusions about their effectiveness. An interesting issue is onset or exacerbation of pustulosis palmoplantaris type of lesions or psoriasis induced by TNF-α antagonist therapy. Further studies on aetiopathogenesis and treatment of PPP are necessary.