eISSN: 1897-4309
ISSN: 1428-2526
Contemporary Oncology/Współczesna Onkologia
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Supplements Addendum Special Issues Editorial board Reviewers Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
7/2004
vol. 8
 
Share:
Share:

Breast metastases of lung cancer. A description of two cases

Rodryg Ramlau
,
Bogna Jezierska

Współcz Onkol (2004) vol. 8; 7 (357–359)
Online publish date: 2004/09/24
Article file
- Przerzuty.pdf  [0.14 MB]
Get citation
 
 









WSTĘP
Rak płuca jest najczęstszym nowotworem złośliwym u mężczyzn. Także u kobiet należy do jednych z najczęściej występujących nowotworów złośliwych i znajduje się po raku piersi na drugim miejscu. Wśród nowotworów nabłonkowych płuca wyróżnia się dwie grupy raka płuca – drobnokomórkowego (DRP) i niedrobnokomórkowego (NDRP). Podział ten wynika z ich odrębności biologicznej i wiąże się z odrębnym sposobem leczenia [1]. Chorzy z NDRP we wczesnym stopniu zaawansowania kwalifikowani są do leczenia operacyjnego. Pozostali chorzy poddani są chemioterapii, radioterapią lub objęci są leczeniem paliatywnym. U ok. 50–55 proc. chorych z NDRP w chwili rozpoznania stwierdza się obecność przerzutów. Najczęstszym miejscem występowania przerzutów u chorych z NDRP są płuco, kości, mózg, wątroba [2].
Około 20 proc. wszystkich nowotworów płuca stanowi rak drobnokomórkowy. W chwili rozpoznania u 80 proc. chorych z DRP stwierdza się stopień zaawansowania określany jako uogólniony. Podstawową metodą leczenia DRP jest chemioterapia, a u chorych z postacią ograniczoną dodatkowo radioterapia klatki piersiowej i centralnego układu nerwowego. DRP charakteryzuje się szybkim wzrostem, krótkim czasem podwojenia, skłonnością do wczesnego przerzutowania [1]. Przerzuty raka płuca najczęściej występują w kościach, szpiku, wątrobie, ośrodkowym układzie nerwowym, węzłach chłonnych, nadnerczach, rzadziej w innych narządach. U większości pacjentów dochodzi do nawrotu choroby. Nawroty choroby poddają się leczeniu ogólnoustrojowemu w niewielkim stopniu [1, 3].

OPIS DWÓCH PRZYPADKÓW CHORYCH NA RAKA PŁUCA Z PRZERZUTAMI DO PIERSI

44-letnia pacjentka leczona na oddziale onkologii z powodu raka drobnokomórkowego płuca lewego. Chorobę rozpoznano na drodze mediastinotomii parasternalnej. Na podstawie badania komputerowego głowy i jamy brzusznej ustalono stopień zaawansowania jako ograniczony. Pacjentka obciążona była napadowym migotaniem przedsionków. Chora była w stanie ogólnym średnim (PS-2), skarżyła się na silne dolegliwości bólowe w klatce piersiowej. W okresie od 5.03 do 4.06.2003 r. u chorej zastosowano 5 kursów chemioterapii: 2 kursy karboplatyny z etoposydem i następnie 3 kursy cisplatyny z etoposydem. Uzyskano częściową resorbcję zmian w płucach i śródpiersiu (badanie radiologiczne klatki piersiowej). Pod wpływem zastosowanego leczenia zmniejszyły się dolegliwości bólowe i poprawił się stan ogólny pacjentki
(PS-1). Następnie chorą przekazano celem dalszego leczenia do Wielkopolskiego Centrum Onkologii, gdzie zastosowano radioterapię – 6 000 cGy/T na okolicę śródpiersiowo-płucną lewą, uzyskując resorbcję masy guza. Później pacjentka poddana była profilaktycznemu napromienianiu centralnego układu nerwowego. Chora otrzymała dawkę 2600 cGy/T na okolicę CUN. Radioterapia przebiegała bez powikłań.
W październiku 2003 r. pacjentka zgłosiła się celem kontroli do poradni onkologicznej. Stan pacjentki pogorszył się, odczuwała osłabienie i brak apetytu. W badaniu przedmiotowym stwierdzono w lewej piersi bolesny, przesuwalny guz. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej stwierdzono znaczną progresję. Chorą skierowano na biopsję cienkoigłową guza piersi lewej, która potwierdziła jego nowotworowy charakter. Dla jednoznacznej oceny pochodzenia guza piersi przeprowadzono konsultację preparatów pochodzących z płuca i piersi oraz wykonano badania immunohistochemiczne. Wyniki badań wskazywały na guz płuca jako zmianę pierwotną i potwierdziły, że guz piersi lewej był przerzutem raka płuca.
U pacjentki zastosowano 1 kurs chemioterapii – cisplatynę i etoposyd. Stan pacjentki ulegał stopniowemu pogarszaniu. Chora zmarła w szpitalu rejonowym.
Drugi przypadek to 45-letnia chora, leczonej na oddziale onkologii w WCChPiG od 2.08 do 18.11.1999 r. z powodu raka płaskonabłonkowego płuca prawego z przerzutami do wątroby, kości ramiennej prawej, gruczołu piersiowego lewego. Rozpoznanie postawiono na podstawie badania histopatologicznego wycinka z oskrzela, pobranego podczas badania bronchofiberoskopowego. W badaniu radiologicznym kości ramiennej prawej stwierdzono ognisko osteolityczne, w badania ultrasonograficznym – ognisko przerzutowe w wątrobie, w badaniu przedmiotowym – w piersi lewej dwie guzowate zmiany, zrośnięte ze sobą, większa o średnicy ok. 6 cm, przesuwalne względem otaczających tkanek, niebolesne. Wykonano biopsję aspiracyjną cienkoigłową guza piersi lewej. Otrzymano wynik cytologiczny stwierdzający, że guz w piersi lewej jest zmianą o charakterze przerzutu. U pacjentki wdrożono leczenie chemiczne. Chora otrzymała 6 kursów chemioterapii wg schematu cisplatyna i vinoretbina. Równocześnie stosowano leczenie bifosfonianami. Uzyskano poprawę w obrazie radiologicznym klatki piersiowej, w badaniu ultrasonograficznym nie stwierdzono opisywanej wcześniej zmiany przerzutowej w wątrobie, w badaniu palpacyjnym zmniejszenie się guza w piersi lewej. Po zakończonym leczeniu pacjentkę skierowano do dalszej obserwacji w poradni onkologicznej. Pacjentka nie zgłosiła się na wyznaczoną kontrolę.

OMÓWIENIE
Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem u kobiet. Przerzuty do gruczołów piersiowych występują stosunkowo rzadko. Zródłem przerzutów do piersi są czerniak, chłoniak, rak płuca, rak jajnika, mięsaki tkanek miękkich, nowotwory złośliwe przewodu pokarmowego i dróg moczowo-płciowych, gruczoł piersiowy po stronie przeciwnej. Sporadycznie opisywano przerzuty pochodzące z raka tarczycy, mięsaka kości, karcinoidu zlokalizowanego w przewodzie pokarmowym [4]. U mężczyzn najczęstszą przyczyną przerzutów do piersi wśród nowotworów złośliwych jest rak prostaty [5]. Wymaga on różnicowania z pierwotnym rakiem piersi. U dzieci przyczyną przerzutów do gruczołu piersiowego jest rhabdomyosarcoma [6]. Klinicznie przerzuty w obrębie piersi powodują objawy podobne do tych wywołanych przez pierwotne nowotwory złośliwe gruczołów piersiowych. Charakteryzują się szybkim wzrostem, są twarde, zlokalizowane częściej w kwadrantach górnych zewnętrznych, są pojedyncze lub mnogie, mogą występować obustronnie. Położone są najczęściej powierzchownie. Obrazy mammograficzne niekiedy przypominają zmiany łagodne – torbiele czy zmiany o charakterze fibroadenoma. Zwykle jednak mają nieostre granice, co pozwala na odróżnienie ich od zmian łagodnych. Nie występują zwykle mikrozwapnienia i spikularne zarysy guza. W sumie w badaniu mammograficznym nie ma znaczących różnic między guzami przerzutowym a pierwotnymi nowotworami złośliwymi piersi [6].

WNIOSKI
Postawienie prawidłowej diagnozy jest niezbędne, gdyż postępowanie u chorych z pierwotnym rakiem piersi i przerzutem do gruczołów piersiowych jest odmienne. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa jest najlepszą metodą diagnostyczną, pozwalającą odróżnić guz pierwotny piersi od przerzutu raka z innego narządu [6]. Umożliwia szybkie rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia. W przypadku przerzutów pochodzących z raka płuca jest to chemioterapia. Rokowanie u tych chorych jest złe. Ustalenie rozpoznania jest trudniejsze w przypadku braku ogniska pierwotnego. Należy dążyć do postawienia właściwej diagnozy, aby uniknąć niepotrzebnego zabiegu chirurgicznego, rozpocząć odpowiednią chemioterapię i/lub radioterapię [7–9].
PIŚMIENNICTWO
1. Krzakowski M, Orłowski T. Nowotwory płuca i klatki piersiowej. W: Onkologia kliniczna. Krzakowski M (red.). Borgis, Warszawa 2001; 29-37.
2. Ginsberg RJ, Vokes EE, Raben A. Non-Small Cell Lung Cancer. In: Cancer Principles and Practice of Oncology. De Vita VT, Jr, Hellman S, Rosenberg SA (red.). Lippincott-Raven, Philadelphia, New York 1997; 858-67.
3. Ihde DC, Pass HI, Glatstein E. Small Cell Lung Cancer. In: Cancer Principles and Practice of Oncology. De Vita VT, Jr, Hellman S, Rosenberg SA (red.). Lippincott-Raven, Philadelphia, New York 1997, 940-2.
4. Barreau B, Dilhuydy MH, Trojani M, et al. Extramammary carcinoid tumor metastatic to the breast. Apropos of a case. Bull Cancer 1992; 79 (1): 91-100.
5. Soda T, Onishi H, Terachi T, et al. Bilateral breast metastases from prostatic carcinoma: a case report. Hinyokika Kiyo 1999; 45 (4): 269-71.
6. Akcay MN. Metastatic disease in the breast. Breast 2002; 11 (6): 526-8.
7. Silverman JF, Feldman PS, Covell JL, et al. Fine needle aspiration cytology of neoplasm metastatic to the breast. Acta Cytol. 1987; 31 (3): 291-300.
8. David O, Gattuso P, Razan W, et al. Unusual cases of metstases to the breast. A report of 17 cases diagnosed by fine needle aspiration. Acta Cytol 2002; 46 (2): 377-85.
9. Chaignaud B, Hall TJ, Powers C, et al. Diagnosis and natural history of extramammary tumors metastatic to the breast. J Am Coll Surg 1994; 179 (1): 49-53.
ADRES DO KORESPONDENCJI
dr n. med. Rodryg Ramlau
Oddział Onkologii
Wielkopolskie Centrum Chorób
Płuc i Gruźlicy
ul. Szamarzewskiego 62
60-569 Poznań
tel. +48 61 665 42 42
faks +48 61 665 43 56
e-mail: rramlau@poczta.onet.pl
Copyright: © 2004 Termedia Sp. z o. o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.