facebook
eISSN: 2084-9893
ISSN: 0033-2526
Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny
Bieżący numer Archiwum Artykuły zaakceptowane O czasopiśmie Zeszyty specjalne Rada naukowa Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
SCImago Journal & Country Rank
1/2013
vol. 100
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:
Artykuł specjalny

Czerniaki skóry – zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w 2013 roku

Piotr Rutkowski
,
Piotr J. Wysocki
,
Zbigniew I. Nowecki
,
Lidia Rudnicka
,
Anna Nasierowska-Guttmejer
,
Jacek Fijuth
,
Ewa Kalinka-Warzocha
,
Tomasz Świtaj
,
Marek Wojtukiewicz
,
Wojciech Zegarski
,
Arkadiusz Jeziorski
,
Krzysztof Krzemieniecki
,
Renata Zaucha
,
Emilia Filipczyk-Cisarż
,
Krzysztof Herman
,
Maciej Krzakowski

Przegl Dermatol 2013, 100, 1–15
Data publikacji online: 2013/02/18
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Klasyczna charakterystyka czerniaka skóry obejmuje asymetrię zmiany, nierówny brzeg, heterogenność barw oraz średnicę powyżej 5 mm. Aktualne dane wskazują, że ponad 50% czerniaków skóry nie spełnia tych kryteriów. Dlatego podstawą klinicznej diagnostyki różnicowej i kwalifikacji do biopsji wycinającej jest obecnie dermoskopia. Dla ustalenia rozpoznania i określenia najważniejszych czynników rokowniczych podstawowe znaczenie ma biopsja wycinająca zmian barwnikowych skóry podejrzanych w kierunku wczesnego czerniaka (wycięcie całej grubości skóry i powierzchownej warstwy tkanki tłuszczowej). Wczesne rozpoznanie i chirurgiczne usunięcie czerniaka nie tylko poprawia rokowanie, ale daje szansę wyleczenia u około 90% chorych. Kolejne etapy postępowania terapeutycznego obejmują kwalifikację chorych do radykalnego wycięcia blizny po biopsji wycinającej z właściwymi marginesami oraz wykonania biopsji węzła wartowniczego. W przypadku przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych postępowaniem z wyboru jest wykonanie radykalnej limfadenektomii. Zaleca się włączanie chorych na czerniaki skóry o wysokim ryzyku nawrotu (przerzuty w węzłach chłonnych i/lub owrzodzenie pierwotnej zmiany) do prospektywnych badań klinicznych nad leczeniem uzupełniającym. Obecność przerzutów odległych wiąże się ze złym rokowaniem. W przypadku uogólnienia nowotworu zaleca się badanie w kierunku mutacji genu BRAF>/i>. W stadium uogólnienia najbardziej właściwe jest stosowanie leczenia w ramach badań klinicznych. Długoletnie przeżycie dotyczy głównie chorych poddanych resekcji pojedynczych ognisk przerzutowych. W leczeniu systemowym – przede wszystkim pierwszej linii – u chorych z obecnością mutacji BRAF V600 znajduje zastosowanie wemurafenib (inhibitor BRAF), a w leczeniu drugiej linii może być użyty – zgodnie z europejskimi wskazaniami rejestracyjnymi – ipilimumab (przeciwciało anty-CTLA4). Chemioterapia z dakarbazyną jest postępowaniem mniej wartościowym.

The classic criteria for clinical diagnosis of cutaneous melanoma are: asymmetry of the lesion, irregularity of the border, color heterogeneity and diameter of more than 5 mm. Current data show that over 50% of melanomas do not fulfill these criteria. Thus, dermoscopy is currently the standard method for clinical differential diagnosis of cutaneous melanoma and for qualifying a lesion for excisional biopsy. Full thickness excisional biopsy of suspicious melanomatous skin lesions likely to be diagnosed as early melanoma is crucial in establishing the diagnosis and defining prognostic factors. Early diagnosis and surgical removal of cutaneous melanoma not only improves patients’ prognosis, but is also associated with approximately 90% likelihood of cure. The next steps in the therapeutic management of cutaneous melanoma following excisional biopsy are radical scar excision with adequate margins and sentinel lymph node biopsy. Radical lymph node dissection is recommended in the case of regional lymph node metastases. High-risk patients (lymph node involvement and/or ulcerated primary lesion) should be advised to participate in prospective clinical trials on adjuvant therapy. Melanoma patients with distant metastases are still characterized by poor outcomes. In patients with metastatic disease testing for the presence of BRAF gene mutation is recommended. Patients with metastatic disease should be considered for participation in clinical trials. Long-term survival is confined to a selected group of patients undergoing resection of isolated metastatic lesions. In systemic – mainly first-line – therapy of patients with BRAF V600 mutation, vemurafenib (a BRAF inhibitor) may be employed and in second-line treatment – based on an indication approved in Europe – ipilimumab (anti-CTLA4 antibody) may be used. Dacarbazine-based chemotherapy is less effective.
słowa kluczowe:

czerniak, dermoskopia, rozpoznawanie, leczenie, znamiona



© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.