Discussion report: “ADHD and ASD – a debate on how to find oneself between guidelines and the pressures of new times”. XVIII International Congress of Psychiatry Medforum 2024

W trakcie XVIII Międzynarodowego Kongresu Psychiatria Medforum „Profilaktyka, terapia i rehabilitacja w psychiatrii”, który odbył się w dniach 12–14 grudnia 2024 r. w Wiśle, przeprowadzono dyskusję zatytułowaną: „ADHD i ASD – debata, jak się odnaleźć pomiędzy wytycznymi a presją nowych czasów”. Debatę moderowali dr hab. Sławomir Murawiec i prof. Agata Szulc, a uczestniczyli w niej dr n. med. Tomasz M. Gondek, dr n. med. Anna Szczegielniak oraz dr n. med. Maciej Matuszczyk. Dyskusja dotyczyła obecnych wyzwań związanych z diagnozowaniem i leczeniem osób dorosłych z ADHD w Polsce, zwłaszcza w kontekście wzrostu zainteresowania tym zaburzeniem w ostatnich latach. ADHD, tradycyjnie kojarzone z dziećmi, coraz częściej jest diagnozowane u dorosłych, co prowadzi do nowych wyzwań w psychiatrii.
Zwrócono uwagę na znaczący wzrost liczby pacjentów starających się o diagnozę ADHD, często pod wpływem mediów lub samodzielnych poszukiwań informacji w Internecie. Szacuje się, że w Polsce około miliona dorosłych może się zmagać z tym zaburzeniem, ale liczba faktycznie zdiagnozowanych oscyluje jedynie w granicach 100–120 tys. Zjawisko to wskazuje na duży odsetek niezdiagnozowanych przypadków, ale także na potencjalne ryzyko nadmiernej diagnozy w sytuacjach, gdy objawy ADHD są mylone z innymi zaburzeniami, takimi jak depresja, zaburzenia lękowe czy osobowość chwiejna emocjonalnie typu borderline (BPD).
Podkreślono, że proces diagnostyczny ADHD powinien być wieloetapowy i oparty na rzetelnych wytycznych, które uwzględniają historię objawów z dzieciństwa, współistniejące zaburzenia oraz szeroki kontekst funkcjonowania pacjenta. Obecnie brakuje wyszkolonej w tym obszarze kadry psychiatrów dorosłych, co prowadzi do szybkich, często nierzetelnych diagnoz, dokonywanych w trakcie jednej wizyty. Dodatkowo diagnostyka ADHD bywa wykorzystywana w celach komercyjnych, co budzi kontrowersje etyczne w środowisku medycznym.
Poruszono również aspekt psychologiczny zdiagnozowania ADHD, wskazując, że diagnoza tego zaburzenia często staje się dla pacjentów narzędziem identyfikacji oraz sposobem na wyjaśnienie trudności życiowych. Może to prowadzić do stygmatyzacji, ale jednocześnie do lepszego zrozumienia potrzeb pacjentów i ich problemów neuropsychicznych.
Dyskusja wskazała na potrzebę wprowadzenia systemowych zmian w podejściu do ADHD. Kluczowe wyzwania obejmują edukację specjalistów w zakresie diagnostyki dorosłych, wprowadzenie rzetelnych wytycznych oraz...


View full text...