Jak poprawić opiekę diabetologiczną na poziomie lekarza rodzinnego?

Cukrzyca – dżuma XXI w. – stanowi wyzwanie dla całego systemu opieki zdrowotnej. U połowy chorych cukrzyca wciąż pozostaje nierozpoznana (Harris MI. Diabetes Care 1994). Druga połowa, ze świeżo rozpoznaną cukrzycą, ma oznaki późnych powikłań (UKPDS33, Lancet 1998).




W Polsce 5 proc. populacji wie, że choruje na cukrzycę; 30 proc. z nich to osoby mające więcej niż 65 lat. Diabetycy zapełniają łóżka kardiologiczne, neurologiczne, najczęściej są dializowani z powodu schyłkowej choroby nerek. Zasilają też szeregi Polskiego Związku Niewidomych. Jest to więc duża, zróżnicowana chorobowo grupa pacjentów.

Powstaje pytanie: czy lekarz rodzinny jest przygotowany do opieki nad tymi chorymi?

Zdaniem prof. Tatonia opieka to pogłębiona troska o chorego, profesjonalne zainteresowanie jego problemami, a także wielokierunkowe działanie mające na celu polepszenie zdrowia i życia człowieka z cukrzycą. Oznacza to, że opieka powinna przekraczać granice rutynowego leczenia, obejmować nie tylko zdrowie, ale także stan emocjonalny, materialny i społeczny chorego. Jest to więc zadanie dla lekarza rodzinnego, który wchodzi w najbliższy kontakt z pacjentami.

Lekarz poz jest również najbardziej odpowiednią osobą do prowadzenia chorych z cukrzycą typu 2, ponieważ:
- może wykryć cukrzycę w trakcie wizyt, które pacjent składa z innych powodów,
- może i powinien prowadzić monitorowanie i leczenie cukrzycy, pod warunkiem wykonywania u tych chorych niezbędnych badań pomiaru glikemii, lipidów, moczu i HbA₁C,
- powinien starać się o coroczne badanie okulistyczne,
- może sam prowadzić edukację.

Wykonywanie tych zadań jest o tyle łatwiejsze, że lekarz poz zna sytuację socjalną swoich podopiecznych.

Dlaczego jednak jesteśmy tak daleko od ideału? Czy wywiązanie się z powierzonych lekarzowi rodzinnemu zadań jest rzeczywiście takie trudne? Co lub kto jest wrogiem rzetelnej opieki diabetologicznej na poziomie lekarza rodzinnego i czy istnieją sposoby rozwiązania tych problemów?

Najbardziej efektywną metodą obniżania kosztów leczenia cukrzycy typu 2 jest zwiększenie świadomości zdrowotnej i wczesne jej wykrywanie. Prowadzi to do wczesnego wdrożenia intensywnego leczenia i zapobiegania przyspieszonemu rozwojowi powikłań naczyniowych (Accelerated Complications in Type 2 Diabetes Mellitus:...


View full text...