Rola doustnej bądź podskórnej drogi podania małych dawek metotreksatu w redukcji objawów niepożądanych ze strony układu pokarmowego

Celem pracy było porównanie objawów niepożądanych ze strony układu pokarmowego u pacjentów chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), z długoletnim okresem trwania choroby, leczonych doustnie bądź podskórnie metotreksatem (MTX). Na podstawie badania ankietowego, z wywiadu od lekarza, porównywano częstość występowania nudności, wymiotów, utraty łaknienia, bólów brzucha i biegunek u pacjentów leczonych doustnie bądź podskórnie MTX w dawce 7,5 mg lub 15 mg/tydzień. U pacjentów otrzymujących MTX doustnie stwierdzono większe nasilenie objawów niepożądanych. Intensywność objawów korelowała z dawką MTX podawanego doustnie. W grupie chorych otrzymujących MTX doustnie znamiennie częściej występowały wymioty i utrata łaknienia (p < 0,05). Wśród chorych otrzymujących MTX podskórnie nudności i utratę łaknienia obserwowano częściej w grupie chorych otrzymujących metotreksat w dawce 15 mg. W przeciwieństwie do chorych stosujących MTX doustnie u żadnego z chorych otrzymujących MTX podskórnie nie stwierdzono wymiotów i biegunek. Uzyskane dane wskazują na lepszą tolerancję MTX podawanego podskórnie w porównaniu z MTX stosowanym doustnie u pacjentów z długoletnim czasem trwania RZS. W grupie pacjentów otrzymujących MTX podskórnie u 14,6% stwierdzono również możliwość zmniejszenia o 50% dawek innych leków modyfikujących przebieg choroby (DMARD) podawanych równocześnie.

The aim of our present data was to compare the gastrological side effects of oral versus subcutaneous (SC) administration of methotrexate in patients with long-lasting rheumatoid arthritis (RA). We compared the intensity of gastrological side effects such as nausea, vomiting, loss of appetite, abdominal pain and diarrhea in patients who received methotrexate (MTX) in oral or subcutaneous doses of either 7.5 mg or 15 mg weekly. The survey research was used to evaluate the intensity of the above-mentioned side effects. The questionnaires were completed by a doctor, who conducted a structured interview with patients. Patients receiving oral MTX had more intense gastrological side effects. There was a correlation between dose of oral MTX and intensity of side effects. Patients receiving 15 mg MTX orally had significant severe vomiting and loss of appetite (p < 0.05). Nausea and loss of appetite turned out to be the most frequent side effects in patients receiving SC MTX 15 mg/weekly. In contrast to patients from the oral MTX groups none from the SC MTX groups exhibited vomiting or diarrhea. We found that SC MTX administration demonstrated a significant reduction of gastrological side effects’ intensity compared with oral administration of the same MTX dosage among patients with long-lasting RA. We also observed the possibility of dosage reduction of other DMARDs. Using SC MTX therapy allowed 50% oral dosage reduction in 14.6% of patients among patients who received them.