Hipotonia ortostatyczna i hipertensja ortostatyczna w badaniu SPRINT

Udostępnij:
W dotychczasowych badaniach wykazywano związek między występowaniem hipotonii ortostatycznej a ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu. Jak zatem interpretować wyniki badania SPRINT, które wskazują na „łagodny” charakter hipotonii ortostatycznej?
Jedno z wyjaśnień na pewno wiąże się z dużym zróżnicowaniem chorych w wieku podeszłym i bardzo podeszłym. W tej grupie wiekowej znajdują się osoby z zespołem kruchości czy z zaawansowanymi chorobami układu sercowo-naczyniowego – u starszych pacjentów hipotonia ortostatyczna, zwłaszcza objawowa, powinna budzić niepokój i prowadzić do zmian terapii. Należy jednak podkreślić, że coraz większą grupę chorych w wieku podeszłym i niekiedy bardzo podeszłym stanowią osoby będące w relatywnie dobrym ogólnym stanie zdrowia, aktywne zawodowo oraz fizycznie. U nich – jak pokazują wyniki przedstawionych badań – intensywna terapia hipotensyjna odgrywa istotną rolę w zmniejszaniu ryzyka sercowo-naczyniowego, a ponadto może również przyczyniać się do obniżania ryzyka wystąpienia hipotonii ortostatycznej. Wyznacznikiem rodzaju terapii hipotensyjnej powinien być zatem wiek biologiczny, a nie metrykalny.



Hipotonia ortostatyczna a zdarzenia sercowo-naczyniowe i zdarzenia niepożądane w badaniu SPRINT

Częstość występowania hipotonii ortostatycznej


Zaobserwowano, że w trakcie większości wizyt hipotonia ortostatyczna występowała częściej u leczonych standardowo niż w grupie leczonej intensywnie.

  • W analizie łącznej obu grup (leczonych standardowo i intensywnie) pojawienie się hipotonii ortostatycznej wyjściowo lub w trakcie obserwacji nie było związane z występowaniem zdarzeń sercowo-naczyniowych czy ze zgonem; u chorych z hipotonią ortostatyczną obserwowano częściej jedynie epizody hipotonii i bradykardię.
  • Epizody hipotonii występowały częściej u chorych z hipotonią ortostatyczną leczonych standardowo niż u osób bez hipotonii ortostatycznej leczonych standardowo.
  • W grupie chorych leczonych intensywnie nie stwierdzono różnic w częstości występowania epizodów hipotonii między chorymi z hipotonią ortostatyczną i bez niej.



Wnioski
Hipotonia ortostatyczna nie była związana z wyższym ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu. Bezobjawowa hipotonia ortostatyczna nie powinna stanowić przesłanki do zmniejszania intensywności leczenia hipotensyjnego.

Piśmiennictwo:
Juraschek SP, Taylor AA, Wright JT Jr i wsp. Orthostatic hypotension, cardiovascular outcomes, and adverse events: results from SPRINT. Hypertens 2020; 75(3): 660–667.



Hipertensja ortostatyczna a zdarzenia sercowo-naczyniowe i zdarzenia niepożądane w badaniu SPRINT




Wyniki

  • Wśród chorych przydzielonych do grupy leczonej bardziej intensywnie osoby z hipertensją ortostatyczną charakteryzowały się wyższym ryzykiem wystąpienia głównego punktu końcowego, niewydolności serca i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i z jakiejkolwiek przyczyny niż chorzy bez hipertensji ortostatycznej w obrębie tej grupy.
  • W grupie leczonej standardowo nie stwierdzono różnic w częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych między chorymi z hipertensją ortostatyczną i bez niej.
  • Wśród chorych z hipertensją ortostatyczną nie obserwowano różnic w występowaniu zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu – poza częstszym pojawianiem się powikłań nerkowych w grupie leczonej bardziej intensywnie.
  • U osób bez hipertensji ortostatycznej obserwowano mniejsze ryzyko wystąpienia głównego punktu końcowego, zawału serca, niewydolności serca, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, a także większe ryzyko wystąpienia zdarzeń nerkowych w grupie leczonej intensywnie w porównaniu z grupą leczoną standardowo.



Wnioski
U chorych leczonych intensywnie występowanie hipertensji ortostatycznej było związane z brakiem zmniejszenia ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu w porównaniu z grupą leczoną standardowo. Taki efekt obserwowano u osób bez hipertensji ortostatycznej leczonych intensywnie.

Komentarz
Wyniki badania wskazują, że pomiar ciśnienia tętniczego po pionizacji jest pomocny także w identyfikacji hipertensji ortostatycznej. Hipertensja ortostatyczna może zmniejszać korzyści intensywnej terapii hipotensyjnej.

Piśmiennictwo:
Rahman M, Pradhan N, Chen Z i wsp. Orthostatic hypertension and intensive blood pressure control; post-hoc analyses of SPRINT. Hypertens 2021; 77(1): 49–58.

Wszelkie prawa zastrzeżone © ITEM Publishing Sp. z o.o.
Opublikowano za zgodą Wydawcy.
 

Kierownictwo naukowe e-Akademii NT

  •  
    prof. dr hab. n. med.
    Andrzej Januszewicz
  • Aleksander Prejbisz
    prof. dr hab. n. med.
    Aleksander Prejbisz
  • Piotr Dobrowolski
    prof. dr hab. n. med.
    Piotr Dobrowolski
 
facebook linkedin twitter
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.