123RF
Odkrycie nowych biomarkerów potrójnie ujemnego raka piersi
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 13.09.2023
Źródło: CORDIS/Komisja Europejska
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
| Tagi: | P70-IMMUNEBREAST, potrójnie ujemny rak piersi, TNBC, biomarker, P70S6K, limfocyty naciekające guz, TIL |
Odkrycie mechanizmów reakcji układu odpornościowego na nowotwór ma kluczowe znaczenie dla opracowania skutecznej metody leczenia. Nowe informacje na temat specyficznych enzymów i limfocytów naciekających guzy nowotworowe dają nadzieję na opracowanie nowych metod leczenia złośliwego raka piersi.
Rak piersi to ogólna nazwa opisująca niejednorodną grupę nowotworów o zróżnicowanym zachowaniu biologicznym i klinicznym. Potrójnie ujemny rak piersi (triple-negative breast cancer – TNBC) jest wymieniany wśród najbardziej złośliwych nowotworów, jego cechą charakterystyczną jest brak ekspresji trzech podstawowych markerów raka piersi: receptorów estrogenowych, progesteronowych i HER2. Ten brak wyraźnych biomarkerów pozwalających na zdiagnozowanie schorzenia połączony ze zróżnicowaniem cząsteczek tego nowotworu powoduje poważne problemy utrudniające znalezienie odpowiednich metod leczenia.
Nowe biomarkery potrójnie ujemnego raka piersi
Potrójnie ujemny rak piesi został niedawno powiązany przez badaczy z aktywowanymi formami sześciu kinaz białkowych, co sugeruje, że mogą one posłużyć za nowe cele leków pozwalających na skuteczne zwalczanie tej choroby. Stan funkcjonalny tych kinaz mówi nam wiele o ryzyku nawrotu u pacjentek cierpiących na ten nowotwór.
Projekt P70-IMMUNEBREAST, realizowany dzięki wsparciu działania „Maria Skłodowska-Curie” (MSCA), koncentrował się na kinazie rybosomalnej S6 (P70S6K), której występowanie wiązało się z niekorzystnym wynikiem klinicznym u chorych na raka piersi. Hipoteza robocza zakładała, że aktywna forma P70S6K może być zaangażowana w immunosupresję lub wykluczenie immunologiczne w przebiegu raka piersi.
– Naszym celem było zbadanie roli P70S6K w reakcji układu odpornościowego na potrójnie ujemnego raka piersi. Pracowaliśmy nad wyjaśnieniem roli P70S6K w regulacji przedziału limfocytów w przebiegu tego nowotworu – wyjaśnia Rebeca Jimeno, stypendystka działania MSCA.
Zespół zbadał rolę P70S6K w immunogenności guza i reakcji limfocytów T w przebiegu potrójnie ujemnego raka piersi poprzez blokowanie aktywności P70S6K in vitro w różnych liniach komórkowych nowotworu. Wyniki sugerują, że hamowanie aktywności P70S6K ma negatywny wpływ na reakcję przeciwnowotworową limfocytów T i sprzyja immunosupresji.
Naukowcy przebadali również działanie terapeutyczne blokowania P70S6K w różnych przedklinicznych modelach analizowanego nowotworu. Wyniki wykazały, że zahamowanie aktywności P70S6K znacząco opóźniało wzrost guza i zwiększało przeżywalność zwierząt z guzami wykazującymi aktywność kinazy P70S6K.
Rola limfocytów naciekających guz w przebiegu potrójnie ujemnego raka piersi
Limfocyty naciekające guz to komórki odpornościowe, które znajdują się w guzach litych i ich mikrośrodowisku. Ich występowanie koreluje z lepszymi wynikami klinicznymi w przypadku różnych rodzajów choroby nowotworowej. Choć poświęca im się coraz więcej uwagi ze względu na ich rolę w prognozowaniu przebiegu potrójnie ujemnego raka piersi, nadal istnieją pewne wyzwania dotyczące ich użyteczności analitycznej i klinicznej.
Zespół projektu P70-IMMUNEBREAST analizował obecność tych limfocytów u osób cierpiących na analizowany nowotwór na podstawie poziomów aktywnej kinazy P70S6K. Co ciekawe, naukowcy stwierdzili niższy odsetek limfocytów w próbkach wykazujących hiperaktywację kinazy i ogólne rozregulowanie fenotypu.
– Chociaż nasze badanie dostarcza cennych danych usprawniających klasyfikację potrójnie ujemnego raka piersi, do kompleksowego zrozumienia dokładnych mechanizmów, za sprawą których kinaza P70S6K reguluje reakcję limfocytów T w przebiegu tego nowotworu, konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań funkcjonalnych – podkreśla Jimeno.
Wraz z rosnącą częstością występowania potrójnie ujemnego raka piersi i krótką oczekiwaną długością życia pacjentów, postęp w tej dziedzinie ma kluczowe znaczenie dla poprawy obecnych metod leczenia. Dalsza charakteryzacja markerów fenotypowych lub aktywacyjnych limfocytów naciekających guz w odniesieniu do aktywacji P70S6K może zapewnić nowe możliwości badania reakcji układu odpornościowego w przebiegu tego nowotworu. Co więcej, połączenie klastrowania opartego na wzorcach kinazy P70S6K i profilowania immunologicznego może pomóc w opracowaniu spersonalizowanych metod leczenia badanego nowotworu w przyszłości.
– Wykorzystując te podejścia, możemy dążyć do poprawy rokowań i dobrostanu pacjentów cierpiących na potrójnie ujemnego raka piersi – podsumowuje Jimeno.
Nowe biomarkery potrójnie ujemnego raka piersi
Potrójnie ujemny rak piesi został niedawno powiązany przez badaczy z aktywowanymi formami sześciu kinaz białkowych, co sugeruje, że mogą one posłużyć za nowe cele leków pozwalających na skuteczne zwalczanie tej choroby. Stan funkcjonalny tych kinaz mówi nam wiele o ryzyku nawrotu u pacjentek cierpiących na ten nowotwór.
Projekt P70-IMMUNEBREAST, realizowany dzięki wsparciu działania „Maria Skłodowska-Curie” (MSCA), koncentrował się na kinazie rybosomalnej S6 (P70S6K), której występowanie wiązało się z niekorzystnym wynikiem klinicznym u chorych na raka piersi. Hipoteza robocza zakładała, że aktywna forma P70S6K może być zaangażowana w immunosupresję lub wykluczenie immunologiczne w przebiegu raka piersi.
– Naszym celem było zbadanie roli P70S6K w reakcji układu odpornościowego na potrójnie ujemnego raka piersi. Pracowaliśmy nad wyjaśnieniem roli P70S6K w regulacji przedziału limfocytów w przebiegu tego nowotworu – wyjaśnia Rebeca Jimeno, stypendystka działania MSCA.
Zespół zbadał rolę P70S6K w immunogenności guza i reakcji limfocytów T w przebiegu potrójnie ujemnego raka piersi poprzez blokowanie aktywności P70S6K in vitro w różnych liniach komórkowych nowotworu. Wyniki sugerują, że hamowanie aktywności P70S6K ma negatywny wpływ na reakcję przeciwnowotworową limfocytów T i sprzyja immunosupresji.
Naukowcy przebadali również działanie terapeutyczne blokowania P70S6K w różnych przedklinicznych modelach analizowanego nowotworu. Wyniki wykazały, że zahamowanie aktywności P70S6K znacząco opóźniało wzrost guza i zwiększało przeżywalność zwierząt z guzami wykazującymi aktywność kinazy P70S6K.
Rola limfocytów naciekających guz w przebiegu potrójnie ujemnego raka piersi
Limfocyty naciekające guz to komórki odpornościowe, które znajdują się w guzach litych i ich mikrośrodowisku. Ich występowanie koreluje z lepszymi wynikami klinicznymi w przypadku różnych rodzajów choroby nowotworowej. Choć poświęca im się coraz więcej uwagi ze względu na ich rolę w prognozowaniu przebiegu potrójnie ujemnego raka piersi, nadal istnieją pewne wyzwania dotyczące ich użyteczności analitycznej i klinicznej.
Zespół projektu P70-IMMUNEBREAST analizował obecność tych limfocytów u osób cierpiących na analizowany nowotwór na podstawie poziomów aktywnej kinazy P70S6K. Co ciekawe, naukowcy stwierdzili niższy odsetek limfocytów w próbkach wykazujących hiperaktywację kinazy i ogólne rozregulowanie fenotypu.
– Chociaż nasze badanie dostarcza cennych danych usprawniających klasyfikację potrójnie ujemnego raka piersi, do kompleksowego zrozumienia dokładnych mechanizmów, za sprawą których kinaza P70S6K reguluje reakcję limfocytów T w przebiegu tego nowotworu, konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań funkcjonalnych – podkreśla Jimeno.
Wraz z rosnącą częstością występowania potrójnie ujemnego raka piersi i krótką oczekiwaną długością życia pacjentów, postęp w tej dziedzinie ma kluczowe znaczenie dla poprawy obecnych metod leczenia. Dalsza charakteryzacja markerów fenotypowych lub aktywacyjnych limfocytów naciekających guz w odniesieniu do aktywacji P70S6K może zapewnić nowe możliwości badania reakcji układu odpornościowego w przebiegu tego nowotworu. Co więcej, połączenie klastrowania opartego na wzorcach kinazy P70S6K i profilowania immunologicznego może pomóc w opracowaniu spersonalizowanych metod leczenia badanego nowotworu w przyszłości.
– Wykorzystując te podejścia, możemy dążyć do poprawy rokowań i dobrostanu pacjentów cierpiących na potrójnie ujemnego raka piersi – podsumowuje Jimeno.
