Wspólna działalność lekarza i psychologa. Czy to możliwe?
Autor: Ewa Gosiewska
Data: 03.07.2018
Źródło: EG/Kancelaria KONDRAT i Partnerzy
Działy:
Polecamy
Aktualności
Czy lekarz i psycholog mogą prowadzić wspólną działalność? To kolejne pytanie, które wpłynęło do strefy porad prawnych.
Pytanie:
„Jak - zgodnie z polskim prawem - lekarz oraz psycholog mogą prowadzić wspólną działalność, dokładnie przychodnię zdrowia (konsultacje lekarskie, psychologiczne, badanie laboratoryjne, zabiegi pielęgniarskie). Czy tylko jako sp. z o.o., a co za tym idzie jako ZOZ (czy niezbędne jest uzyskanie tego statusu), czy również jest to możliwe jako spółka cywilna? A może polskie prawo dopuszcza inne formy takiej wspólnej działalności?”
Odpowiedź:
Zgodnie z obowiązującym prawem dopuszczalne jest wspólne prowadzenie działalności leczniczej w formie podmiotu leczniczego przez lekarza wykonującego zawód (bądź też nie) i psychologa.
Uzasadnienie:
W pierwszej kolejności wskazać należy, że lekarz może wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych w przepisach prawa po wpisaniu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Lekarz może wykonywać działalność leczniczą w następujących formach:
1) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,
2) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska.
Zwrócić należy uwagę, że działalność lecznicza jest działalnością ściśle regulowaną. Usługi świadczone przez psychologa, mimo że powstający w trakcie ich świadczenia stosunek łączący psychologa z osobą korzystającą z pomocy jest pod wieloma względami podobny do stosunku, jaki istnieje w procesie leczenia pomiędzy pacjentem a lekarzem, nie stanowią działalności leczniczej .
Należy również zwrócić uwagę, że na gruncie ustawy o działalności leczniczej nie funkcjonuje obecnie zakład opieki zdrowotnej, a ustawa posługuje się pojęciem samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej będącego publiczną formą prowadzenia podmiotu leczniczego. Na mocy art. 205 ustawy o działalności leczniczej z dniem wejścia w życie tej ustawy funkcjonujące dotychczas niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stały się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych.
Działalność leczniczą, rozumianą w szczególności jako udzielanie świadczeń zdrowotnych, mogą prowadzić podmioty wykonujące działalność leczniczą, tj. podmioty lecznicze w rozumieniu art. 4 ust.1 ustawy o działalności leczniczej oraz m.in. lekarze w ramach praktyk zawodowych lub praktyk grupowych.
Podmiotem leczniczym jest m.in. przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą. Podmiotem leczniczym może być zatem zarówno osoba fizyczna wykonująca jednoosobowo działalność gospodarczą, jak i różnego rodzaju spółki (osobowe: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna oraz kapitałowe: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna), przy czym brak jest ograniczeń co do wykształcenia osób, które mogą utworzyć spółkę w celu prowadzenia działalności leczniczej. Pamiętać jednak należy o obowiązku spełnienia warunków z art. 17 ustawy o działalności leczniczej, w tym o konieczności realizowania świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach prowadzonej działalności leczniczej wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny oraz spełniające określone wymagania zdrowotne określone w odrębnych przepisach. Trzeba zwrócić uwagę, że osoby wykonujące zawody medyczne udzielają świadczeń zdrowotnych osobiście, podczas gdy brak jest konieczności osobistego udzielania świadczeń zdrowotnych przez osobę prowadzącą podmiot leczniczy, która może w tym celu zatrudnić personel medyczny. Brak jest zatem przeszkód, aby psycholog mógł prowadzić podmiot leczniczy.
Zwrócić należy jednak uwagę, że podjęcie działalności leczniczej wymaga jej zgłoszenia odpowiednio do KRS albo CEIDG oraz wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą (podmiotów leczniczych albo lekarzy wykonujących praktykę zawodową).
Możliwe jest zatem prowadzenie przez lekarza i psychologa wspólnej działalności leczniczej w ramach podmiotu leczniczego (przewidzianego w art. 4 ust.1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej) w formie np. spółki cywilnej, jawnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Decyzja o wyborze formy działalności wymaga jednak szerszej analizy wszystkich czynników mogących mieć wpływ na funkcjonowanie podmiotu leczniczego.
Podstawa prawna:
1. art. 4 ust. 1, art. 5 ust.1 i 2, art. 17, art. 100 ust.1., art. 106 ust. 1, art. 205 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 160 z późn. zm., „Ustawa o działalności leczniczej”),
2. art. 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 646, „Prawo przedsiębiorców”).
Autorzy:
Roksana Strubel, prawnik, Kancelaria KONDRAT i Partnerzy
Prawnicy z kancelarii "Kondrat i Partnerzy" wybierają ciekawe casusy, udzielając wnikliwej odpowiedzi na zadane pytania.
Wystarczy wypełnić formularz kontaktowy i zadać pytanie TUTAJ
Zachęcamy także do zapoznania się z dotychczasowymi problemami prawnymi zgłoszonymi przez placówki medyczne do kancelarii.
Lista dotychczas prezentowanych problemów TUTAJ.
„Jak - zgodnie z polskim prawem - lekarz oraz psycholog mogą prowadzić wspólną działalność, dokładnie przychodnię zdrowia (konsultacje lekarskie, psychologiczne, badanie laboratoryjne, zabiegi pielęgniarskie). Czy tylko jako sp. z o.o., a co za tym idzie jako ZOZ (czy niezbędne jest uzyskanie tego statusu), czy również jest to możliwe jako spółka cywilna? A może polskie prawo dopuszcza inne formy takiej wspólnej działalności?”
Odpowiedź:
Zgodnie z obowiązującym prawem dopuszczalne jest wspólne prowadzenie działalności leczniczej w formie podmiotu leczniczego przez lekarza wykonującego zawód (bądź też nie) i psychologa.
Uzasadnienie:
W pierwszej kolejności wskazać należy, że lekarz może wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych w przepisach prawa po wpisaniu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Lekarz może wykonywać działalność leczniczą w następujących formach:
1) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,
2) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska.
Zwrócić należy uwagę, że działalność lecznicza jest działalnością ściśle regulowaną. Usługi świadczone przez psychologa, mimo że powstający w trakcie ich świadczenia stosunek łączący psychologa z osobą korzystającą z pomocy jest pod wieloma względami podobny do stosunku, jaki istnieje w procesie leczenia pomiędzy pacjentem a lekarzem, nie stanowią działalności leczniczej .
Należy również zwrócić uwagę, że na gruncie ustawy o działalności leczniczej nie funkcjonuje obecnie zakład opieki zdrowotnej, a ustawa posługuje się pojęciem samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej będącego publiczną formą prowadzenia podmiotu leczniczego. Na mocy art. 205 ustawy o działalności leczniczej z dniem wejścia w życie tej ustawy funkcjonujące dotychczas niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stały się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych.
Działalność leczniczą, rozumianą w szczególności jako udzielanie świadczeń zdrowotnych, mogą prowadzić podmioty wykonujące działalność leczniczą, tj. podmioty lecznicze w rozumieniu art. 4 ust.1 ustawy o działalności leczniczej oraz m.in. lekarze w ramach praktyk zawodowych lub praktyk grupowych.
Podmiotem leczniczym jest m.in. przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą. Podmiotem leczniczym może być zatem zarówno osoba fizyczna wykonująca jednoosobowo działalność gospodarczą, jak i różnego rodzaju spółki (osobowe: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna oraz kapitałowe: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna), przy czym brak jest ograniczeń co do wykształcenia osób, które mogą utworzyć spółkę w celu prowadzenia działalności leczniczej. Pamiętać jednak należy o obowiązku spełnienia warunków z art. 17 ustawy o działalności leczniczej, w tym o konieczności realizowania świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach prowadzonej działalności leczniczej wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny oraz spełniające określone wymagania zdrowotne określone w odrębnych przepisach. Trzeba zwrócić uwagę, że osoby wykonujące zawody medyczne udzielają świadczeń zdrowotnych osobiście, podczas gdy brak jest konieczności osobistego udzielania świadczeń zdrowotnych przez osobę prowadzącą podmiot leczniczy, która może w tym celu zatrudnić personel medyczny. Brak jest zatem przeszkód, aby psycholog mógł prowadzić podmiot leczniczy.
Zwrócić należy jednak uwagę, że podjęcie działalności leczniczej wymaga jej zgłoszenia odpowiednio do KRS albo CEIDG oraz wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą (podmiotów leczniczych albo lekarzy wykonujących praktykę zawodową).
Możliwe jest zatem prowadzenie przez lekarza i psychologa wspólnej działalności leczniczej w ramach podmiotu leczniczego (przewidzianego w art. 4 ust.1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej) w formie np. spółki cywilnej, jawnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Decyzja o wyborze formy działalności wymaga jednak szerszej analizy wszystkich czynników mogących mieć wpływ na funkcjonowanie podmiotu leczniczego.
Podstawa prawna:
1. art. 4 ust. 1, art. 5 ust.1 i 2, art. 17, art. 100 ust.1., art. 106 ust. 1, art. 205 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 160 z późn. zm., „Ustawa o działalności leczniczej”),
2. art. 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 646, „Prawo przedsiębiorców”).
Autorzy:
Roksana Strubel, prawnik, Kancelaria KONDRAT i Partnerzy
Prawnicy z kancelarii "Kondrat i Partnerzy" wybierają ciekawe casusy, udzielając wnikliwej odpowiedzi na zadane pytania.
Wystarczy wypełnić formularz kontaktowy i zadać pytanie TUTAJ
Zachęcamy także do zapoznania się z dotychczasowymi problemami prawnymi zgłoszonymi przez placówki medyczne do kancelarii.
Lista dotychczas prezentowanych problemów TUTAJ.
