Inhibitory TNF alfa a występowanie zawału serca w RZS
Autor: Alicja Kostecka
Data: 12.05.2017
Źródło: AK/ Ann Rheum Dis. 2016 Apr Relationship between exposure to tumour necrosis factor inhibitor therapy and incidence and severity of myocardial infarction in patients with rheumatoid arthritis.
U chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) ryzyko zawału serca jest wyższe o 60%, a zgon z powodu zawału mięśnia sercowego jest o 70% wyższe w stosunku do populacji ogólnej.
W proces powstawania blaszek miażdżycowych zaangażowane są cytokiny prozapalne stąd przewlekły stan zapalny związany z RZS nasila ich tworzenie. Stosowanie inhibitorów TNF alfa (iTNF) potencjalnie może mieć korzystny wpływ na obniżenie ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych. Dotychczasowe obserwacje wpływu leków o takim mechanizmie działania na częstość występowania zawałów mięśnia sercowego są niejednoznaczne, natomiast nie przeprowadzono analizy ich wpływu na wyniki leczenia zawału serca.
Naukowcy z Wielkiej Brytanii opublikowali badanie, którego celem było sprawdzenie częstości zawałów serca, ciężkości uszkodzenia serca oraz śmiertelności spowodowanej zawałem serca u chorych z RZS leczonych iTNF w porównaniu do chorych leczonych syntetycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (sLMPCh).
W grupie 3058 chorych z RZS leczonych sLMPCh odnotowano 58 zawałów serca, w grupie 11 200 chorych z RZS leczonych iTNF – 194 zawały serca (dane pochodziły z rejestrów brytyjskich, a mediana czasu obserwacji wynosiła odpowiednio 3,5 oraz 5,3 roku). Jak wynikało z obliczeń statystycznych ryzyko zawału mięśnia sercowego u chorych leczonych iTNF było niższe o 39% w stosunku do chorych leczonych sLMPCh. Autorzy badania uważają że iTNF alfa mogą bezpośrednio wpływać na różne etapy tworzenia miażdżycy (poprzez oddziaływanie na komórki śródbłonka naczyniowego, tworzenie płytki i jej stabilizację, jak i na remodeling po zawale serca), proces ten jest długotrwały, dlatego istotny może być czas stosowania iTNF. Dodatkowo lepsza kontrola aktywności zapalenia stawów w leczeniu skojarzonym sLMPch i iTNF również pośrednio redukują ryzyko zawału serca.
Na podstawie analizy statystycznej dostępnych danych nie stwierdzono różnic w badanych grupach w odniesieniu do wyników leczenia zawału serca, w tym ciężkości uszkodzenia serca (fenotyp zawału serca, incydenty zatrzymania krążenia, czas hospitalizacji, poziom troponiny) oraz śmiertelności w wyniku zawału serca.
Naukowcy z Wielkiej Brytanii opublikowali badanie, którego celem było sprawdzenie częstości zawałów serca, ciężkości uszkodzenia serca oraz śmiertelności spowodowanej zawałem serca u chorych z RZS leczonych iTNF w porównaniu do chorych leczonych syntetycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (sLMPCh).
W grupie 3058 chorych z RZS leczonych sLMPCh odnotowano 58 zawałów serca, w grupie 11 200 chorych z RZS leczonych iTNF – 194 zawały serca (dane pochodziły z rejestrów brytyjskich, a mediana czasu obserwacji wynosiła odpowiednio 3,5 oraz 5,3 roku). Jak wynikało z obliczeń statystycznych ryzyko zawału mięśnia sercowego u chorych leczonych iTNF było niższe o 39% w stosunku do chorych leczonych sLMPCh. Autorzy badania uważają że iTNF alfa mogą bezpośrednio wpływać na różne etapy tworzenia miażdżycy (poprzez oddziaływanie na komórki śródbłonka naczyniowego, tworzenie płytki i jej stabilizację, jak i na remodeling po zawale serca), proces ten jest długotrwały, dlatego istotny może być czas stosowania iTNF. Dodatkowo lepsza kontrola aktywności zapalenia stawów w leczeniu skojarzonym sLMPch i iTNF również pośrednio redukują ryzyko zawału serca.
Na podstawie analizy statystycznej dostępnych danych nie stwierdzono różnic w badanych grupach w odniesieniu do wyników leczenia zawału serca, w tym ciężkości uszkodzenia serca (fenotyp zawału serca, incydenty zatrzymania krążenia, czas hospitalizacji, poziom troponiny) oraz śmiertelności w wyniku zawału serca.
