eISSN: 2543-6627
ISSN: 2450-9167
Reumatologia News
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Kontakt Zasady publikacji prac
NOWOŚĆ
Portal dla reumatologów!
www.ereumatologia.pl
2/2018
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

z portalu e-reumatologia.pl

Data publikacji online: 2018/12/31

Konsekwencje odstawienia tocilizumabu po uzyskaniu remisji w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów

Jednym z najważniejszych problemów w ustalaniu strategii leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) jest odstawianie leku biologicznego, którego stosowanie pozwoliło na uzyskanie remisji. Bierze się przy tym pod uwagę stosunek korzyści do ryzyka, a także aspekty ekonomiczne. Na podstawie dotychczasowych doświadczeń i wyników badań odstawienie leków biologicznych z grupy inhibitorów TNF uważa się za racjonalne. W przypadku tocilizumabu danych na ten temat jest niewiele. Tocilizumab jest przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko IL-6. Lek ten okazał się skuteczny w leczeniu RZS zarówno w monoterapii, jak i w połączeniu z metotreksatem.
W badaniu SURPRISE wzięło udział 226 pacjentów z RZS, którzy zostali losowo przydzieleni do grupy leczenia skojarzonego wyłącznie z metotreksatem (MTX) lub do grupy bez leku modyfikującego przebieg choroby (LMPCh). W 52. tygodniu u 105 chorych na RZS osiągnięto remisję i zadecydowano o zaprzestaniu leczenia (w ramieniu bez LMPCh u 54 chorych, a w grupie z MTX u 51 cho­rych). Obserwacja pacjentów trwała kolejny rok, do 104. tygodnia. Po tym czasie niską aktywność choroby mierzoną na podstawie DAS28-OB. odnotowano u 55% chorych w grupie z MTX i u 27% bez LMPCh. Remisję udało się utrzymać, odpowiednio, u 24% i u 14% chorych. W ocenie zmian radiologicznych w obu grupach nie odnotowano różnic istotnych statystycznie. U pacjentów, u których doszło do nawrotu choroby, ponownie włączano tocilizumab (grupa stosująca MTX) albo MTX i/lub tocilizumab (grupa bez LMPCh) z dobrym efektem klinicznym (ponowne uzyskanie remisji).
Obserwacja roczna wykazała, że po odstawieniu tocilizumabu u niewielkiej liczby pacjentów udało się utrzymać remisję, jednak u ponad połowy chorych leczonych aktywność choroby pozostawała niska. Jest to wynik porównywalny z tymi, jakie uzyskano w przypadku stosowania infliksymabu czy adalimumabu, i przemawia za strategią przerwania stosowania leku biologicznego po uzyskaniu remisji. Dodatkowym argumentem jest fakt, że w sytuacji kolejnego zaostrzenia choroby powrót do stosowania tocilizumabu pozwalał na uzyskanie remisji.
Wyniki badań wskazują, że pacjentom po odstawieniu tocilizumabu należy zalecać stosowanie LMPCh, co znacznie zwiększa szanse na utrzymanie remisji lub niskiej aktywności choroby.

Źródło: Kaneko Y, Kato M, Tanaka Y i wsp. Tocilizumab...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.