Analiza postaw personelu pielęgniarskiego wobec uporczywej terapii

Wstęp. W dobie szybkiego rozwoju nauki i techniki oraz postępu w dziedzinie medycyny leczenie najbardziej skomplikowanych i poważnych przypadków stało się możliwe. Czasami jednak zapomina się o godności i szacunku dla człowieka. Leczenie wszystkimi możliwymi metodami pacjenta, którego stan może być określany jako terminaly, nie jest rzadką praktyką w Polsce.
Cel pracy. Celem pracy było sprawdzenie jaką wiedzę na temat daremnej terapii posiada personel pielęgniarski pracujący na oddziałach intensywnej terapii.
Materiał i metody. W pracy wykorzystano narzędzie badawcze w postaci kwestionariusza. Kwestionariusz składał się z 1 pytania otwartego i 18 pytań zamkniętych. Skierowany był do stu pielęgniarek i pielęgniarzy pracujących na dwóch oddziałach intensywnej terapii.
Wyniki i wnioski. Znajomość personelu pielęgniarskiego na temat daremnej terapii jest zadowalająca. Pielęgniarki wiedzą czym jest daremne leczenie i potwierdzają, że spotykają się z tym zagadnieniem w pracy. Niepokojące jest, że decyzja o zaniechaniu dalszego leczenia nie jest konsultowana z pielęgniarkami — 67% respondentów wskazało na to. Z analizy wynika, że większość zaleca przerwanie dalszego leczenia pacjenta, jeżeli leczenie jest charakteryzowane jako daremne. Jako propozycje rozwiązań problemu respondenci wskazywali na konieczność zmian w polskim prawie, a także na potrzebę kształcenia personelu medycznego i podnoszenia świadomości społecznej w kwestii terapii daremnej.