Co zrobić, aby chorzy z nefropatią cukrzycową leczeni nerkozastępczo żyli dłużej

Cukrzyca to plaga początku XXI wieku. W 1995 r. z powodu tej choroby cierpiało na świecie ok. 135 mln osób. Przewiduje się, że w 2030 r. na cukrzycę będzie chorowało na świecie ponad 360 mln osób. Cukrzyca i jej późne powikłania (zarówno o charakterze mikro-, jak i makroangiopatii) powodują znaczące pogorszenie jakości życia i skrócenie czasu przeżycia chorych. Przeżycie chorych na cukrzycę jest nadal istotnie krótsze aniżeli przeżycie chorych bez cukrzycy, średnio o 10–16 lat.
Jedną z przyczyn istotnego pogorszenia jakości życia i skrócenia czasu przeżycia jest nefropatia cukrzycowa, która rozwija się aż u 30–40% chorych cierpiących z powodu cukrzycy. Nefropatia cukrzycowa, poprzez kolejne swoje fazy, prowadzi do rozwoju krańcowej niewydolności nerek.
Szybko wzrasta liczba chorych na cukrzycę objętych programami leczenia nerkozastępczego, jednakże do końca lat 80. XX wieku chorzy ci de facto nie byli leczeni nerkozastępczo. Obecnie w Stanach Zjednoczonych ok. 50% wszystkich osób nowo włączonych do programów leczenia nerkozastępczego to chorzy z nefropatią cukrzycową. W Polsce już od dawna liczba chorych z nefropatią cukrzycową leczonych nerkozastępczo przekroczyła 20%.
Od 15 lat zajmujemy się leczeniem nerkozastępczym chorych na cukrzycę. Chorzy na cukrzycę leczeni nerkozastępczo żyją istotnie krócej niż chorzy bez cukrzycy. Co zrobić, aby wydłużyć czas ich życia i poprawić jego jakość? Podczas tej konferencji spróbujemy odpowiedzieć na to pytanie. Chcielibyśmy poruszyć problemy związane z opieką nad chorymi na cukrzycę leczonymi nerkozastępczo.

Przedstawiamy krótkie streszczenia wystąpień.

1. Jak przygotować chorego na cukrzycę do leczenia nerkozastępczego – ważny element wydłużenia życia
Chorzy na cukrzycę, ze względów epidemiologicznych, zwłaszcza typu 2, są grupą szczególnie zagrożoną rozwojem przewlekłej choroby nerek o złożonej etiologii, której końcowy etap stanowi terminalna niewydolność nerek.
Ze względów ekonomicznych (koszt dializoterapii i leczenia jej powikłań) oraz z uwagi na dobro chorego, jego lęk przed leczeniem nerkozastępczym, należy dążyć do maksymalnego wydłużenia przeddializacyjnego okresu nefropatii. Obejmuje on fazy I–IV przewlekłej niewydolności nerek (PNN), to jest od wartości GFR 90 ml/min do 15 ml/min. W tym okresie, przy kreatyninemii ok. 2 mg%, wszyscy chorzy powinni być kierowani do nefrologa. Chorzy z cukrzycą cierpią niejednokrotnie na wiele...


Pełna treść artykułu...