ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
3/2008
vol. 11
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Cukrzyca u starszego mężczyzny – specyfika patofizjologiczna i kliniczna

Maciej T. Małecki
,
Jan Skupień

Przew Lek 2008; 3: 40-43
Data publikacji online: 2008/07/11
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Epidemiologia cukrzycy w starzejącej się populacji
Cukrzyca to grupa chorób, których wspólną cechą jest przewlekłe występowanie podwyższonego poziomu glukozy. Współczesna klasyfikacja choroby obejmuje szereg jednostek nozologicznych, w tym cukrzycę typu 2 – jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób przewlekłych [1]. Na drugim końcu szerokiego spektrum są rzadkie, specyficzne, monogenowe formy cukrzycy, niektóre występujące z częstością 1 na kilka milionów. W wyniku doskonalenia metod terapeutycznych wydłużeniu uległ średni czas przeżycia chorych na cukrzycę. Lekarze stykają się obecnie z pacjentami w podeszłym wieku z bardzo różnymi formami tej choroby, nawet z takimi, które diagnozowane są we wczesnym dzieciństwie. Jedyną wyróżnioną w klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization – WHO) z 1999 r. [1] formą choroby, której z pewnością nie dotyczy niniejsze opracowanie, jest cukrzyca ciężarnych. Nie zmienia to faktu, że cukrzyca typu 2 jest najczęstszym rozpoznaniem stawianym przez diabetologa u starzejącego się mężczyzny, bo to ona właśnie pojawia się u osób w wieku średnim i podeszłym. Większość pacjentów z tą formą choroby ukończyła 60 lat. Częstość cukrzycy w grupie 40-latków wynosi 3–5%, tymczasem wśród 60-latków może sięgać nawet 20–30% [2].
Cukrzyca, przede wszystkim uwarunkowana wieloczynnikowo cukrzyca typu 2, jest jedną z najczęstszych chorób przewlekłych. Chorobowość w populacji światowej ocenia się na 2,8% (dane z 2000 r.). Obserwowany stały wzrost zapadalności pozwala przewidywać częstość cukrzycy w 2030 r. na 4,4% [3]. Zapadalność na cukrzycę typu 2 wzrasta z wiekiem, ulegając zwielokrotnieniu między 40. a 60. rokiem życia. Interesująco przedstawia się przekrój zachorowań w zależności od płci w USA. W 1980 r. częstość występowania cukrzycy u kobiet i mężczyzn była porównywalna, tymczasem w 2003 r. u mężczyzn wyższa nawet o ponad 5% [2]. Przyczyny tego zjawiska nie są jasne, ale dane te sugerują, iż starzejący się mężczyzna jest osobą szczególnie narażoną na zachorowanie na cukrzycę.
Patogeneza cukrzycy typu 2 u mężczyzn w podeszłym wieku
Cukrzyca typu 2 jest chorobą wieloczynnikową, uwarunkowaną przyczynami genetycznymi i środowiskowymi. Patogeneza tej choroby nadal pozostaje w znacznej mierze niejasna. Obserwuje się dwa podstawowe mechanizmy prowadzące do hiperglikemii wynikającej ze względnego niedoboru insuliny – upośledzenie wydzielania tego hormonu...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.