Czy każdy może być odbiorcą – przesłanki uznania

Przepisy i regulacje prawne zawarte w obowiązującej od 1997 r. ustawie – Prawo energetyczne¹, określającej zasady kształtowania polityki energetycznej państwa, zasady i warunki zaopatrzenia i użytkowania paliw i energii, w tym ciepła, oraz działalność przedsiębiorstw energetycznych oraz organy właściwe w sprawach gospodarki paliwami i energią są, i muszą być, przedmiotem ciągłych analiz dokonywanych przez różne podmioty, wedle różnych kryteriów, i z różnych punktów widzenia. Podstawowym celem tych analiz jest ocena przyjętych rozwiązań pod kątem ich skuteczności w osiąganiu zamierzonych efektów i wdrażaniu nowych reguł funkcjonowania sektora energetycznego.



Ważnym celem tych analiz jest także wyjaśnienie treści i znaczenia pojęć, stosowanych w przepisach tej ustawy, zawierających normy prawne, a więc zasady zachowania i postępowania podmiotów obowiązanych do ich stosowania i przestrzegania. I trudno się temu dziwić, skoro przepisy Prawa energetycznego dotyczą praw i obowiązków bardzo wielu podmiotów związanych z sektorem energetycznym, w tym praw i obowiązków różnych organów państwa (organów administracji rządowej i samorządowej), odbiorców paliw i energii oraz przedsiębiorstw energetycznych. Dzięki tym analizom rośnie nieustannie wiedza na temat zasadności przyjętych w ustawie rozwiązań, celowości i głębi regulacji, czy wreszcie jasności, spójności i przejrzystości przepisów prawnych, kształtujących stosunki prawne w dziedzinie energetyki oraz sytuację prawną podmiotów korzystających z usług sektora energetycznego. Analizy takie pozwalają też na ocenę skuteczności i przydatności przewidzianych regulacji pod kątem realizacji celu sformułowanego w art. 1 ust. 2 ustawy, którym, co warto podkreślić, jest tworzenie warunków do zrównoważonego rozwoju kraju, zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, oszczędnego i racjonalnego użytkowania paliw i energii, rozwoju konkurencji, przeciwdziałania negatywnym skutkom naturalnych monopoli, uwzględniania wymogów ochrony środowiska, zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych oraz ochrony interesów odbiorców i minimalizacji kosztów.
Ten stosunkowo długi okres obowiązywania ustawy uzasadniałby twierdzenie, iż w zakresie znaczenia przynajmniej podstawowych terminów, powinien istnieć jasno ukształtowany pogląd co do treści, jaką należy przypisywać poszczególnym pojęciom, którymi posługuje się Prawo energetyczne. Okazuje się jednak, iż w...


Pełna treść artykułu...