Dynamika zmian temperatury ręki reumatoidalnej po wybranych zabiegach z zakresu termoterapii

Wstęp : W procesie usprawniania osób z chorobami reumatycznymi wykorzystuje się wiele zabiegów z zakresu ciepłolecznictwa i krioterapii. W dostępnym piśmiennictwie niewiele jest opisów badań dotyczących efektów termicznych występujących w tkankach w wyniku stosowania takich zabiegów w obrębie ręki reumatoidalnej. Z tego powodu autorzy podjęli próbę określenia przebiegu dynamiki zmian temperatury po zastosowaniu powszechnie stosowanych u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) zabiegów z zakresu termoterapii, w aspekcie zmian zachodzących w mikrokrążeniu podczas 120 minut obserwacji.

Materiał i metody: Do dwóch grup przydzielono 27 pacjentów z rozpoznanym RZS (średni wiek badanych 57 ±7,9 roku): I grupa liczyła 14 osób, u których naświetlano jedną rękę promiennikiem podczerwieni IR-A, -B oraz -C, II grupa – 13 osób, u których wykonano zabieg nadmuchu jednej ręki zimnym powietrzem (–30°C). Analizy rozkładu temperatury dokonano na podstawie 120-minutowej obserwacji zmian temperatury powierzchniowej obu rąk, do zapisu której użyto kamery termowizyjnej. U każdej osoby wykonano 8 zdjęć termowizyjnych w określonych odstępach czasu: przed zabiegiem, zaraz po zabiegu oraz 5, 15, 30, 45, 60 i 120 minut po zabiegu.

Wyniki: Istotne różnice temperatur mierzonych w kolejnych odstępach czasu zaobserwowano we wszystkich grupach tylko podczas pierwszych 5 minut po zabiegu (p < 0,05). Maksymalny wzrost temperatury odnotowany zaraz po zabiegu IR-A, -B, -C wynosił 3,5°C. Po nadmuchu zimnym powietrzem (–30°C) maksymalne obniżenie temperatury mierzonej zaraz po zabiegu wynosiło 6,4°C (ryc. 1 i 2).

Wnioski : Istotne zmiany temperatury powierzchniowej rąk obserwowano w ciągu pierwszych 5 minut po zabiegu, zarówno po naświetlaniu IR-A, -B, -C, jak i nadmuchu zimnym powietrzem o temperaturze ok. –30°C. W przypadku zabiegu cieplnego wartość temperatury w ciągu tego czasu pozostawała powyżej wartości wyjściowej, natomiast w przypadku krioterapii pozostawała poniżej wartości spoczynkowych.

Objective : Heat therapy and cryotherapy are often used in a rehabilitation programme of rheumatoid arthritis patients. There are not many publications concerning thermotherapy effects on the rheumatoid hand after these treatments. The aim of the study was to evaluate the changes of microcirculation on the basis of temperature variations (120 minutes – observation time) after thermotherapy treatment commonly used in RA patients.

Materials and methods: 27 patients with rheumatoid arthritis (average age ± standard deviation [SD], 57 ±7.9 y) were divided into two groups. In group I 14 patients had one hand exposed to infrared radiation (IR-A, B, C) and in group II – 13 patients underwent treatment of cooling the hand with cold air (–30°C). Surface temperature was evaluated by thermovisual observation. Each person had 8 pictures taken at several points of time: before the treatment, and 5, 15, 30, 45, 60 and 120 minutes after the treatment.

Results : Significant differences in temperature taken at the subsequent time points were observed in each group only during first 5 minutes after the treatment (p < 0.05). The maximal increase in temperature observed directly after the treatment IR-A, B, C was 3.5°C. After cold air application (–30°C), there was a maximal decrease in temperature (6.4°C) taken directly after the treatment (Fig. 1 and 2).

Conclusions : Significant differences in hand surface temperature were observed only for 5 minutes after both IR-A, B, C radiation and –30°C cold air treatment. During heat therapy treatment, the temperature was above the baseline temperature, however during cryotherapy treatment it was below the baseline temperature.