Jak podawać insulinę, kiedy ręce i wzrok pacjenta nie są już tak sprawne

Cukrzyca typu 2 w swym naturalnym przebiegu prowadzi czasem do wyczerpania się skuteczności leków doustnych. Powoduje to konieczność wprowadzenia leczenia insuliną w postaci monoterapii lub terapii skojarzonej
z lekami doustnymi. Przyzwyczajenie do leków doustnych, obawa przed iniekcjami, a przede wszystkim problem gorszej sprawności starszych chorych
z cukrzycą typu 2, których najczęściej dotyczy konieczność stosowania insuliny po dłuższym czasie trwania choroby, powoduje niekorzystne odkładanie tej decyzji. Brak wyrównania cukrzycy powoduje nasilenie rozwoju powikłań cukrzycy, utrudniających jeszcze bardziej i tak nieuniknioną insulinoterapię.



Przyczyną obniżonej sprawności chorych na cukrzycę typu 2 są właśnie przewlekłe powikłania. Należy do nich upośledzenie wzroku, wynikające zarówno z występowania zaćmy cukrzycowej i starczej, jak i z postępującej retinopatii cukrzycowej. Zaćma występuje u 24–41 proc. osób z cukrzycą typu 2 w 7. i 8. dekadzie życia. Retinopatia cukrzycowa występuje u 25 proc. wszystkich chorych z cukrzycą typu 2, a jej częstość wzrasta z wiekiem i czasem trwania cukrzycy. Drugim problemem utrudniającym insulinoterapię w cukrzycy typu 2 jest gorsza sprawność manualna tych pacjentów. Wynika ona co najmniej z dwóch powodów. Pierwszym z nich jest częsta (u ok. 50 proc. chorych) osteoartropatia i inne ograniczenie ruchów kończyn górnych. Powikłanie to jest też wynikiem zmian kostnych, wynikających raczej ze współistniejących w starszym wieku częstych zmian zwyrodnieniowych i zapalnych. Występują jednak także procesy znacznie częściej pojawiające się w cukrzycy, takie jak przykurcz Dupuytrena czy zespół kanału nadgarstka. Istotną przyczyną gorszej sprawności ruchowej chorych z cukrzycą jest też neuropatia, zwłaszcza polineuropatia obwodowa dotycząca do 25 proc. chorych z cukrzycą typu 2. Dołączają się do tego zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, powodujące różnego typu zespoły uciskowe na nerwy kończyn górnych.
Ta mniejsza sprawność wzrokowa i manualna starszych chorych z cukrzycą typu 2 jest podstawą lęków i obaw przed prowadzeniem insulinoterapii nie tylko u pacjentów, ale i u lekarzy. Istotnym krokiem w kierunku ułatwienia insulinoterapii w tej grupie chorych jest nowy dozownik typu Innolet. Wyraźne, czytelne cyfry oraz głośny sygnał dźwiękowy przy nastawianiu dawki ułatwiają dozowanie insuliny osobom słabo widzącym. Bardzo poręczny kształt umożliwia uchwycenie dozownika...


Pełna treść artykułu...