Różni ale podobni

Różni ale podobni

- rozmowa z członkami Parlamentarnego Zespołu ds.Restrukturyzacji Energetyki, senatorem Franciszkiem Bobrowskim i senatorem Józefem Sztorcem



Andrzej Nehrebecki: Parlamentarny Zespół ds. Restrukturyzacji Energetyki liczy obecnie 33 senatorów i tylko 21 posłów. Dlaczego Zespół jest tak popularny w Izbie Wyższej? Co Panów skłoniło do przystąpienia do Zespołu?



Franciszek Bobrowski: Nie wiem co spowodowało, że w składzie Parlamentarnego Zespołu ds. Restrukturyzacji Energetyki dominują reprezentanci Izby Wyższej. Podejrzewam jedynie, że decyzje poszczególnych parlamentarzystów były związane z charakterem ich pracy zawodowej, a tym samym troską o dalszy los środowisk zawodowych, z których się wywodzili. To było powodem mojego zaangażowania w prace tego Zespołu.



Józef Sztorc: Być może z racji, że Senat jest mniej liczny od Sejmu i więcej wiemy nawzajem o swojej działalności spowodowało, że po prostu senatorowie wiedzą więcej na temat pracy Zespołu. Mnie do przynależności do Zespołu skłoniły zainteresowania zawodowe. Z wykształcenia jestem energetykiem i całe swoje życie zawodowe związałem z energetyką i tym, co wokół energetyki, sposobem działania całego systemu energetycznego w Polsce i na świecie, a szczególnie sprawami dotyczącymi restrukturyzacji i prywatyzacji energetyki.



A.N.: Proszę o kilka słów na temat dotychczasowych związków Panów z energetyką.



J.S.: Od 1969 roku prowadzę firmę, która pracowała zawsze i pracuje nadal na rzecz energetyki. Początkowo specjalizowaliśmy się w wykonywaniu modernizacji instalacji i sieci elektrycznych. W 1992 roku firma została przebranżowiona i specjalizuje się obecnie w produkcji całego asortymentu wyrobów z grupy łączników i wtyczek, jak i gniazd wtykowych oraz całego szeregu elementów do budowy napowietrznych izolowanych sieci niskich napięć. Stanowimy bezpośrednie zaplecze energetyki i dlatego też dotkliwie odczuwamy wszystkie niekorzystne zmiany, jakie w niej zachodzą.



F.B.: Od dawna jestem pracownikiem Kopalni Węgla Brunatnego Konin, która dostarcza węgiel do elektrowni Pątnów i Konin. Uważam, że już ten fakt wystarczająco uzasadnia moje zainteresowania problemami całego kompleksu paliwowo-energetycznego. Każde zawirowania organizacyjne w...


Pełna treść artykułu...