SPRAWOZDANIE
Reumatologiczna Konferencja Kliniczna
York, 3–4 kwietnia 2008 r.

W dniach 3–4 kwietnia 2008 r. w starej angielskiej miejscowości York odbyła się konferencja o charakterze warsztatów klinicznych, poświęcona nowoczesnemu leczeniu chorych na reumatoidalne zapalenie stawów. Organizatorami spotkania byli The Hull York Medical School i firma Schering-Plough, a wykładowcami członkowie grupy reumatologicznej kierowanej przez Paula Emery’ego. Pracowite półtora dnia szkolenia otworzył kierujący spotkaniem Mark Quinn – konsultant reumatologiczny i honorowy wykładowca szpitala w Yorku. Po tym wygłoszone zostały trzy wykłady wprowadzające: „Następstwa zapalenia w reumatoidalnym zapaleniu stawów” (Mark Quinn), „Postępy techniki obrazowania” (Andrew Brown) i „Rola eliminacji komórek B w reumatoidalnym zapaleniu stawów” (Shouvik Dass). Wykłady odbyły się w sali konferencyjnej hotelu The Royal York. Były one wprowadzeniem do roboczych zajęć dnia następnego, które odbywały się w szpitalu w Yorku. Koncentrowały się one wokół następujących tematów: „Przewidywanie rozwoju choroby w bardzo wczesnym reumatoidalnym zapaleniu stawów” (Andrew Brown, Mike Green), „Diagnostyka i terapia wczesnego reumatoidalnego zapalenia stawów” (Mark Quinn), „Ocena remisji” (Andrew Brown) i „Niepowodzenia terapii antagonistami TNF-α” (Amanda Isdale). Następnie odbyło się spotkanie z pielęgniarkami wyspecjalizowanymi w pracy z chorymi na reumatoidalne zapalenie stawów oraz trzy warsztaty praktyczne. Spotkanie miało charakter praktyczno-kliniczny i to stanowi o jego wartości. Leczenie chorych na reumatoidalne zapalenie stawów ma charakter objawowy i jest ukierunkowane na szybkie, trwałe i skuteczne wygaszenie zapalenia. Tak naprawdę wszystkie grupy stosowanych leków, tj. glikokortykosteroidy, tradycyjne leki modyfikujące przebieg choroby i leki biologiczne przede wszystkim ograniczają zapalenie. Takie podejście do terapii wynika z powszechnie przyjętego założenia, że uszkodzenie narządu ruchu jest wynikiem zależności nasilenia zapalenia i czasu jego trwania. Przy okazji wspomnę, że to założenie jest prawdziwe, ale w zaawansowanej chorobie część dolegliwości to wynik zmian pozapalnych. Dużo uwagi poświęcono weryfikacji rzeczywistego stanu zapalnego. Wskazano na pomocne ocenianie zmian maziówkowych za pomocą badania ultrasonograficznego, a także na występowanie „pozornych” remisji, tj. braku zmian klinicznych i układowych wskaźników sugerujących...


Pełna treść artykułu...