Uwagi do <I>Komentarza do ogólnopolskiego programu profilaktyki raka szyjki macicy</i>, napisanego przez Pana prof. dr. hab. med. Marka Spaczyńskiego – prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego

Domagała W. Uwagi do Komentarza do ogólnopolskiego programu profilaktyki raka szyjki macicy, napisanego przez Pana prof. dr. hab. med. Marka Spaczyńskiego – prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Ginekologia Praktyczna  - - -       <span style="color: red">ARCHIVAL</span>. 2004:4-6.

APA

Domagała, W. (2004). Uwagi do Komentarza do ogólnopolskiego programu profilaktyki raka szyjki macicy, napisanego przez Pana prof. dr. hab. med. Marka Spaczyńskiego – prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Ginekologia Praktyczna  - - -       <span style="color: red">ARCHIVAL</span>, 4-6.

Chicago

Domagała, Wenancjusz. 2004. "Uwagi do Komentarza do ogólnopolskiego programu profilaktyki raka szyjki macicy, napisanego przez Pana prof. dr. hab. med. Marka Spaczyńskiego – prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego". Ginekologia Praktyczna  - - -       <span style="color: red">ARCHIVAL</span>: 4-6.

Harvard

Domagała, W. (2004). Uwagi do Komentarza do ogólnopolskiego programu profilaktyki raka szyjki macicy, napisanego przez Pana prof. dr. hab. med. Marka Spaczyńskiego – prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Ginekologia Praktyczna  - - -       <span style="color: red">ARCHIVAL</span>, pp.4-6.

MLA

Domagała, Wenancjusz. "Uwagi do Komentarza do ogólnopolskiego programu profilaktyki raka szyjki macicy, napisanego przez Pana prof. dr. hab. med. Marka Spaczyńskiego – prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego." Ginekologia Praktyczna  - - -       <span style="color: red">ARCHIVAL</span>, 2004, pp. 4-6.

Vancouver

Domagała W. Uwagi do Komentarza do ogólnopolskiego programu profilaktyki raka szyjki macicy, napisanego przez Pana prof. dr. hab. med. Marka Spaczyńskiego – prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Ginekologia Praktyczna  - - -       <span style="color: red">ARCHIVAL</span>. 2004:4-6.

I. Autor Komentarza dostrzega jakieś główne przesłanie programu, którego nie ma. Nie dostrzega natomiast w ogóle celu programu, który jest precyzyjnie zapisany na str. 3. i 4. Dla przypomnienia cytuję:
Cel główny – zmniejszenie o 20–40 proc. umieralności kobiet na raka szyjki macicy do roku 2014. Realizacja programu ma obniżyć wskaźnik umieralności z powodu raka szyjki macicy do poziomu osiągniętego w przodujących w tym zakresie krajach Unii Europejskiej.
Cele pośrednie:
1. Podniesienie poziomu wiedzy kobiet na temat profilaktyki raka szyjki macicy.
2. Wdrożenie populacyjnego screeningu w ramach programu aktywnej profilaktyki raka szyjki początkowo (w r. 2004) w minimum 16 ośrodkach, w których istnieje odpowiednio przeszkolona kadra i wysoko specjalistyczny sprzęt.
3. Specjalistyczne szkolenie kadry: należy podjąć działania zmierzające do wprowadzenia cyklu specjalistycznych szkoleń, w wyniku których w najbliższych latach dodatkowe umiejętności zawodowe nabędzie minimum 250 cytotechników i 40 patomorfologów.
4. Utworzenie nowych pracowni cytodiagnostyki ginekologicznej w zakładach patomorfologii w Polsce, tak aby na terenie Polski powstała sieć ok. 20 tych pracowni, posiadających nowoczesną aparaturę i wysoko kwalifikowany personel.
5. Wprowadzenia na terenie całego kraju standardu postępowania diagnostycznego opartego przede wszystkim na następujących elementach:
a. pobieraniu przez ginekologów wymazu szczoteczką jednorazową;
b. przeprowadzaniu oceny mikroskopowej przez wyszkolonych cytotechników i patomorfologów;
c. dokonywaniu oceny mikroskopowej w systemie Bethesda.
II. Autor pisze, że w programie nie uwzględniono roli lekarza ginekologa. W rzeczywistości program uwzględnia rolę lekarza ginekologa precyzując, że
a) pobiera on wymaz cytologiczny (program jednocześnie precyzuje minimalny standard tego pobrania);
b) informuje pacjentkę o wyniku i w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości o dalszym postępowaniu diagnostyczno-leczniczym. Jeżeli konieczne jest leczenie, pacjentka kierowana jest do specjalistycznej placówki medycznej, która przejmuje dalsze leczenie w ramach umowy podpisanej z NFZ na świadczenie usług w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej.
III. Wbrew temu co pisze autor Komentarza założenia programu nie kończą się na uzyskaniu wyniku badania...

Pełna treść artykułu...