Wczesne zapalenia stawów

W ciągu pierwszych 12 tygodni trwania objawów zapalenia stawów znaczna część pacjentów nie spełnia kryteriów klasyfikacyjnych i diagnostycznych dla określonej choroby reumatycznej. Zapalenie takie określane jest nazwą niesklasyfikowanego zapalenia stawów lub wczesnego zapalenia stawów. Pacjent z wczesnym zapaleniem stawów powinien jak najszybciej zostać skierowany do lekarza reumatologa, którego zadaniem jest wykonanie możliwie w jak najkrótszym czasie niezbędnych badań diagnostycznych w celu ustalenia rozpoznania i oceny czynników prognostycznych w kierunku rozwoju przewlekłego zapalenia (ryc. 1). W przypadku stwierdzenia czynników złej prognozy konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia lekami modyfikującymi przebieg choroby. Lekiem pierwszego rzutu jest metotreksat w dawce 25–30 mg tygodniowo. Dla pacjentów z wczesnym zapaleniem stawów opracowano w Europie standardy postępowania diagnostycznego, które powinny mieć zastosowanie również w Polsce.

In the first 12 weeks of persistence of arthritis symptoms a significant number of patients do not fulfil the criteria for the classification and diagnosis of a specific rheumatic disease. Such cases are recognized under the name of undifferentiated or early arthritis. Patients with early arthritis should be immediately referred to the rheumatologist, whose task is to implement all diagnostic tests necessary to establish, in the shortest possible time, the diagnosis and the presence of prognostic factors for the development of a chronic inflammation (Fig. 1). In case of revealing unfavourable prognostic factors, treatment with disease-modifying antirheumatic drugs (DMARDs) should be started immediately. Methotrexate is a drug of first choice with a dose of 25–30 mg per week recommended. The diagnostic standards for patients with early arthritis have been established in Europe and should be applicable in Poland as well.