Zastosowanie leków biologicznych w terapii tocznia rumieniowatego układowego

Toczeń rumieniowaty układowy (systemic lupus erythematosus – SLE) jest chorobą autoimmunologiczną o nieznanej etiologii. Duża skuteczność leków biologicznych stosowanych u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów skłania do poszukiwania leków biologicznych, które umożliwiają leczenie chorych na SLE. Badane są różne przeciwciała: przeciwko rozpuszczalnemu czynnikowi stymulującemu limfocyty B ( B lymphocyte stimulator – BLyS) (belimumab, briobacept, atacicept), przeciwko limfocytom B (rytuksymab, okrelizumab, epratuzumab), hamujące kostymulację limfocytów T (abatacept), tolerogeny, interferon oraz inne. Mimo niektórych zachęcających wyników żaden z tych leków nie znalazł zastosowania w praktyce klinicznej.

Systemic lupus erythematosus is an autoimmune disorder of unknown aetiology. High efficacy of biological agents in patients with rheumatoid arthritis suggests investigations on similar medication applicable in the management of systemic lupus erythematosus. Several antibodies were investigated including those against soluble B-lymphocyte-stimulating factor, BLyS (B lymphocyte stimulator) (belimubab, briobacept, atacicept), against B cells (rituximab, ocrelizumab, epratuzumab), inhibiting co-stimulation of T cells (abatacept), tolerogens, interferon and others. Despite some beneficial effects, none of the investigated agents is recommended for clinical practice.