Czy metformina może zniwelować negatywne następstwa nadwagi i otyłości u kobiet w ciąży?

Otyłość jest bardzo niekorzystnym zjawiskiem, szczególnie dla kobiet w wieku reprodukcyjnym. Kobiety otyłe będące w ciąży są znacznie bardziej narażone na poronienia, stan przedrzucawkowy czy cukrzycę ciążową; dziecko z kolei zagrożone jest wystąpieniem m.in. makrosomii, wcześniactwa i wad cewy nerwowej. Naukowcy zbadali, czy modyfikacja stylu życia w trakcie ciąży oraz farmakoterapia metforminą pomogą zredukować negatywne następstwa nadmiernej masy ciała.

Australijscy naukowcy przeprowadzili randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą; zakwalifikowali do niego 514 kobiet między 10. a 20. tygodniem ciąży z BMI co najmniej 25 kg/m2. Pacjentki podzielono na dwie grupy: 256 z nich otrzymywała metforminę w dawce 2g na dobę, druga grupa (n=258) otrzymywała placebo. Wszystkie badane kobiety zostały objęte odpowiednią opieką dietetyczną i modyfikacją stylu życia.

Jako miernik skuteczności interwencji przyjęto odsetek dzieci z masą urodzeniową większą niż 4000 g. Nie odnotowano istotnej różnicy w tym zakresie między grupami (16% w grupie badawczej i 17% w grupie kontrolnej, p=0,899). Przyjmowanie metforminy nie przyniosło żadnych korzyści w zakresie zmniejszenia częstości okołoporodowych powikłań matczynych i płodowych, nie poprawiło także jakości życia i samopoczucia psychicznego. W obu badanych grupach nie odnotowano znaczących działań niepożądanych; większość stanowiły nudności, wymioty i biegunka.

Wykazano zatem, że nadwagę i otyłość należy zwalczać najwcześniej, jak się da - bowiem w momencie zajścia w ciążę może być już za późno na interwencję. Mimo tak wielu doniesień o niezwykle szkodliwym wpływie nadwagi i otyłości na płodność (także u mężczyzn) wciąż brakuje zakrojonych na szeroką skalę działań zapobiegających ich występowaniu. A szkoda, bo otyłość jest "zabójcą" porównywalnym z paleniem papierosów.