Surowiczy rak jajnika z nowym markerem do oceny skuteczności leczenia?

Najczęstszym typem histopatologicznym jest surowiczy rak jajnika, którego obecnie dzieli się na wysoko- (ponad 90% przypadków) i niskozróżnicowanego (5-10% przypadków, bardzo złe rokowanie). Do monitorowania skuteczności leczenia używa się głównie markera CA 125; być może dołączy do niego kolejny wskaźnik.

Rak jajnika jest najgroźniejszym nowotworem żeńskiego układu rozrodczego. Dotyka kobiet w każdym wieku, choć najczęściej jest diagnozowany po menopauzie. Z racji długiego okresu asymptomatycznego ponad 75% chorych jest diagnozowanych w późnych stadiach zaawansowania. Najsilniejszymi czynnikami ryzyka są wiek oraz rak jajnika i piersi w wywiadzie rodzinnym.

Jedną z najczęstszych mutacji, obecnych w komórkach wysokozróżnicowanego raka jajnika (high-grade serous ovarian cancer, HGSOC), jest mutacja w genie TP53. Naukowcy z Asan Medical Center w Seulu zbadali, czy liczba kopii zmutowanej wersji genu może posłużyć jako miernik skuteczności postępowania.

Spośród 61 pacjentek, które otrzymały pierwszą linię leczenia, u 41 potwierdzono molekularnie obecność mutacji w genie TP53. Średnia wartość przedoperacyjnej liczby kopii genu u pacjentów w stadium III wynosiła 12,2 kopii/μl, a u pacjentów w IV stopniu 45,3 kopii/μl. Liczba ta została znacznie zmniejszona wskutek leczenia; nie odnotowano istotnej różnicy w szybkości jej spadku w porównaniu z CA 125. Przy podziale pacjentów na grupę o niskiej (<0,2 kopii/μl) i wysokiej (≥0,2 kopii/μl) liczbie kopii zmutowanego genu TP53 okazało się, w oparciu o tę wartość czas do progresji choroby znacząco różnił się między grupami po 3 miesiącach od zakończenia chemioterapii (p = 0,038) i mogłoby to posłużyć do zaplanowania kolejnych kroków terapeutycznych.