Specjalizacje, Kategorie, Działy
123RF

MRI stawów krzyżowo-biodrowych należy interpretować w kontekście całości obrazu klinicznego

Udostępnij:
Wykorzystanie obrazowania za pomocą rezonansu magnetycznego (magnetic resonance imaging – MRI) umożliwiło wczesną diagnostykę osiowej postaci spondyloartropatii (SpA).
Wiele danych wskazuje jednak, że obraz MRI odpowiadający sacroiliitis stwierdzany jest również w stanach niezwiązanych ze SpA (np. u osób uprawiających sport, po porodzie).

Badacze z Uniwersytetu w Gandawie (Belgia) dokonali oceny występowania zmian o charakterze sacroiliitis/spondylitis, w obrazie MRI kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych w zdrowej populacji osób, w odniesieniu do wieku.

W badaniu wzięło udział 95 uczestników w wieku od 20 do 49 lat, których podzielono na trzy grupy: 20–29 lat, 30–39 lat, 40–49 lat. Nikt z badanych nie miał dolegliwości bólowych kręgosłupa. U 17,2 proc. badanych w wieku ≥30 lat stwierdzono zmiany odpowiadające sacroiliitis (rzadko u młodszych osób), w większości SPARCC dla obserwowanych zmian był niski. Sacroiliitis odpowiadające kryteriom ASAS stwierdzono u 2,8 proc. badanych w grupie wiekowej <30. r.ż. oraz odpowiednio u 16,1 proc. i 17,9 proc. w wieku 30–39 lat i 40–49 lat.

U zdrowych osób zmiany o charakterze sacroiliitis najczęściej umiejscowione były w górnej części kości krzyżowej (w odcinku przednim i tylnym), a następnie w dolnej części kości biodrowej stawu krzyżowo-biodrowego. Nadżerki i metaplazja tłuszczu były najczęściej obserwowanymi zmianami strukturalnymi we wszystkich grupach wiekowych. W zakresie kręgosłupa nadżerki, strefy obrzęku szpiku kostnego oraz metaplazja tłuszczu były obecne częściej u osób ≥40. roku życia (odpowiednio 39,3 proc., 35,7 proc., 28,6 proc.). Jednak tylko w jednym przypadku spośród badanych stwierdzono zapalenie stawów kręgosłupa (spondylitis) odpowiadające kryteriom ASAS (badany był HLA-B27 dodatni).

Najczęściej zmiany zlokalizowane były w dolnym odcinku kręgosłupa piersiowego (u chorych na SpA oprócz tego często zajęty jest kręgosłup lędźwiowy). W badanej grupie nie uwidoczniono zmian o charakterze syndesmofitów. U 7 z 92 badanych obecny był antygen HLA-B27, jednak u żadnego z nich nie stwierdzono zmian w MRI stawów krzyżowo-biodrowych. Wskaźnik zmian radiologicznych w zakresie stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa zwiększał się wraz z wiekiem.

Każdy wynik badania MRI kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych należy interpretować w odniesieniu do konkretnej sytuacji klinicznej. Wyniki badania Renson i wsp. wskazują na częste występowanie zmian strukturalnych i zapalnych w MRI stawów krzyżowo-biodrowych u zdrowych osób, głównie po 40. roku życia, w przeciwieństwie do obrazu MRI kręgosłupa, gdzie zmiany odpowiadające SpA stwierdzane były rzadko.

Opracowanie: dr. n. med. Marta Madej
 
Patronat naukowy portalu
prof. dr hab. Piotr Wiland – kierownik Katedry i Kliniki Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.