Wykorzystanie tomografii stożkowej do planowania leczenia zatrzymanego kła w szczęce u pacjentki z pionowym typem wzrostu

Udostępnij:
Tomografia stożkowa jest prawdopodobnie jedną z najbardziej rewolucyjnych innowacji w stomatologii w ostatnich latach. Szczególną rolę odgrywa w przypadku zatrzymanych zębów. Dokładna ocena ich położenia, budowy i struktur sąsiednich pozwala na zaplanowanie optymalnego postępowania, skrócenie czasu leczenia i osiągnięcie zadowalających rezultatów.
Zęby zatrzymane stanowią częsty problem w praktyce stomatologicznej, powodują nieprawidłowości zgryzu wymagające interwencji lekarza ortodonty. Problem zatrzymanych kłów jest szczególnie ważny ze względu na funkcję, jaką pełnią w zapewnieniu prawidłowej okluzji funkcjonalnej, estetyki uśmiechu, a także twarzy przez podparcie bruzdy nosowo-wargowej.

Trójwymiarowe obrazowanie pozwala najdokładniej określić położenie zęba, jego budowę, obecność resorpcji lub punktowej ankylozy. Uzyskane dane pomagają ustalić rokowanie, umożliwiają chirurgowi zaplanowanie techniki zabiegu odsłonięcia zęba, a ortodoncie wybranie miejsca przyklejenia zaczepu ortodontycznego i określenie kierunku sił działających na ząb. Leczenie ortodontyczno-chirurgiczne zębów zatrzymanych jest wieloetapowe i wymaga dobrej współpracy pacjenta oraz porozumienia w zespole specjalistów. Mimo potencjalnych trudności sprowadzenie zęba do łuku niesie ze sobą wiele korzyści.

Celem publikacji jest przedstawienie wykorzystania tomografii stożkowej (cone-beam tomography – CBCT) w planowaniu leczenia pacjentki z zatrzymanym kłem w szczęce.

Pacjentka w wieku 12 lat i 8 miesięcy leczona w Poradni Ortodontycznej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku (UMB) we współpracy z Poradnią Chirurgii Stomatologicznej UMB z powodu zatrzymanego kła w szczęce po stronie lewej. Leczenie polegało na chirurgicznym odsłonięciu i etapowym wprowadzeniu zęba 23 do łuku z wykorzystaniem aparatów stałych grubołukowych i cienkołukowych. Zastosowane leczenie umożliwiło wprowadzenie zatrzymanego zęba 23 do łuku, odtworzenie prowadzenia kłowego po stronie wady, uzyskanie okluzji czynnościowej i estetyki uśmiechu.

W ostatnich latach tomografia wiązki stożkowej jest prawdopodobnie jedną z najbardziej rewolucyjnych innowacji w dziedzinie stomatologii i stanowi nową platformę do diagnostyki ortodontycznej i planowania leczenia. Szczególnie ważną rolę odgrywa w przypadku zatrzymanych zębów. Ocena dokładnego położenia, budowy i struktur sąsiednich pozwala na zaplanowanie optymalnego postępowania, skrócenie czasu leczenia i osiągnięcie zadowalających rezultatów. Poza oceną zatrzymanych zębów tomografia komputerowa znajduje szerokie zastosowanie w ortodoncji w takich obszarach, jak: określanie obecności resorpcji zewnętrznej korzenia, translokacji zębów, ocena dróg oddechowych, jakości oraz ilości kości przed wszczepieniem miniśrub ortodontycznych przy planowaniu zabiegu ortognatycznego, ocena rozszczepu wrostka zębodołowego i podniebienia oraz możliwości rekonstrukcji. Dodatkowo CBCT umożliwia obrazowanie: szwu podniebiennego przed planowaną szybką ekspansją szczęki, morfologii wyrostka zębodołowego, położenia korzeni w stosunku do blaszki kostnej wyrostka, co pozwala zapobiegać uszkodzeniom przyzębia. Należy zaznaczyć, że nie jest to badanie, które przeprowadza się w pierwszej kolejności, a wskazania do jego wykonania rozważa się indywidualnie, z uwzględnieniem konieczności ograniczenia obrazowania do odcinka łuku, w którym znajduje się diagnozowany ząb.

Pełna treść artykułu: Kamila Wysocka, Ewelina Dargiewicz, Ilona Radej, Janusz Szarmach, Izabela J. Szarmach. The use of cone-beam tomography (CBCT) in planning the treatment of an impacted canine in the maxilla in a patient with the vertical growth pattern. A case report. Forum Ortod 2021; 17 (2): 140-156.
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.