Badania kliniczne to szansa poprawy stanu finasowego szpitali

Badania kliniczne to szansa poprawy stanu finansowego szpitali



Uczestniczenie w badaniach klinicznych nowych leków to przede wszystkim nobilitacja dla kraju i dla placówki medycznej, która bierze w nich udział. Jeżeli bowiem badanie odbywa się w konkretnym ośrodku, to musi on spełniać europejskie standardy etyczne, a kraj, w którym prowadzone są badania musi mieć służbę zdrowia na dobrym poziomie – mówi Piotr Soszyński, prezes Stowarzyszenia na Rzecz Dobrej Praktyki Lekarskiej Badań Klinicznych w Polsce. – Oprócz tego menedżer danej placówki zyskuje darmowe szkolenie personelu w zakresie prowadzenia dokumentacji medycznej i oczywiście możliwość pewnych dodatkowych dochodów.



Historia w pigułce



Dobre kontakty, jakie miała polska służba zdrowia i jej przedstawiciele z ośrodkami naukowymi za granicą, już w latach 80. zaowocowały zaproszeniem wybranych szpitali do uczestnictwa w badaniach klinicznych. Dopiero jednak w latach 1992–1993 badania te zaczęto wprowadzać na szeroką skalę. Wówczas to na Zachodzie opracowano i wprowadzono w życie międzynarodowe zasady prowadzenia badań klinicznych, tzw. dobrej praktyki klinicznej (Good Clinical Practice, GCP). W tym samym czasie w Polsce organy zajmujące się polityką lekową (Ministerstwo Zdrowia i Instytut Leków) wydały zalecenia, zgodnie z którymi ośrodki biorące udział w badaniach zobligowane zostały do przestrzegania tych zasad. Z drugiej strony w latach 90. wymogi dotyczące rejestracji nowych leków bardzo się zaostrzyły. Aby udowodnić skuteczność nowego preparatu, nie wystarczyło już przebadać 2 tys. pacjentów, tak jak jeszcze było to w latach 80. Teraz, aby zarejestrować preparat, konieczne było udowodnienie jego skuteczności podając go 5–10 tys. chorym. Wobec tego światowe koncerny farmaceutyczne zostały zmuszone do rozszerzenia swojej działalności na wszystkie kontynenty.



Szansa dla Europy Środkowej



Bardzo szybko okazało się, że doskonałym miejscem do prowadzenia badań są kraje Europy Środkowej. Po pierwsze, dlatego że w tym regionie poziom wykształcenia pracowników służby zdrowia nie odbiega od wykształcenia lekarzy pracujących na Zachodzie. Z drugiej strony w większość tych ośrodków standardy pracy są wystarczająco dobre, aby prowadzić w nich badania naukowe.
Polska uczestniczyła w tej globalizacji badań bardzo aktywnie od samego...


Pełna treść artykułu...