Profilaktyka odleżyn – zalecenia Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Część I

Odleżyny od wielu lat stanowią problem ogólnoświatowy, dotyczą zarówno chorych hospitalizowanych, jak i pacjentów objętych opieką domową. Podkreśla się, że w ciągu ostatnich dwóch dekad częstość ich występowania gwałtownie wzrosła, a pracownicy opieki medycznej mają trudności z zapewnieniem skutecznych działań profilaktycznych i leczniczych. Zalecenia zawarte w niniejszym dokumencie to stanowisko Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran wypracowane na podstawie analizy dostępnych dowodów naukowych. Zespół opracowujący zalecenia ma nadzieję, że praktycy, uwzględniając zalecenia w opiece nad chorym, wezmą pod uwagę także indywidualne potrzeby, preferencje i wartości pacjenta zgodnie z podejściem praktyki opartej na dowodach. Stosowanie zaleceń nie zwalnia z odpowiedzialności za podejmowane decyzje indywidualne, adekwatne do okoliczności i sytuacji klinicznej pacjenta. Zarządzający podmiotami opieki zdrowotnej mają obowiązek umożliwić stosowanie zaleceń, gdy praktycy i osoby objęte ich opieką chcą z nich skorzystać. Powinni to czynić w kontekście lokalnych i krajowych priorytetów w zakresie finansowania i jakości świadczeń, a także mając na uwadze obowiązek stworzenia równych szans na uzyskanie opieki wszystkim chorym narażonym na powstanie odleżyn.

Pressure ulcers have been a worldwide problem for many years, affecting both hospitalized and home-care patients. It is emphasized that in the last two decades the incidence of pressure ulcers has increased rapidly and medical care workers have difficulties in ensuring effective prophylactic and therapeutic measures. The recommendations contained in this document present the position of the Polish Wound Management Association (Polskie Towarzystwo Leczenia Ran) developed on the basis of an analysis of available scientific evidence. The team formulating the recommendations hopes that practitioners taking them into account in patient care will also consider individual needs, preferences and values of the patient according to the evidence-based practice approach. The use of recommendations is not a substitute for responsibility for making individual decisions appropriate to the circumstances of a patient’s particular clinical situation. Healthcare managers are responsible for enabling the implementation of recommendations when practitioners and people using their care want to use them. They should do so in the context of local and national priorities in terms of funding and quality of care provided, and having regard to their obligation to promote equal opportunities to provide care to all pressure ulcers sufferers at risk.