Zwapnienia tkanek w przebiegu chorób reumatycznych

Wapnica tkanek miękkich zdarza się w uszkodzonych lub nieukrwionych tkankach przy normalnym metabolizmie wapniowo-fosforanowym. Jest często obserwowana w tkance podskórnej w układowych chorobach tkanki łącznej, szczególnie w toczniu rumieniowatym układowym, twardzinie układowej i zapaleniu skórno-mięśniowym. Może obejmować określone lokalizacje lub być rozsiana. W pracy omówiono patogenezę, obraz kliniczny i leczenie wapnicy w przebiegu chorób reumatycznych. Zwapnienia mogą wtórnie prowadzić do atrofii mięśni, przykurczów i owrzodzeń skóry, bywają także powikłane powtarzającymi się epizodami miejscowych zapaleń i zakażeń. W leczeniu wykorzystuje się warfarynę, kolchicynę, probenecyd, bisfosfoniany, diltiazem, minocyklinę, a także tlenek glinu, salicylany. Stosuje się również usunięcie chirurgiczne i terapię laserową, jednak żadne ww. postępowanie terapeutyczne nie zapobiega ani nie zmniejsza procesu zwapnień w obrębie tkanek.

Clacinosis occurs in damaged or devitalized tissues in the presence of normal calcium/phosphorus metabolism. It is often noted in the subcutaneous tissues in the course of connective tissues diseases – primarily systemic lupus erythematosus systemicus, sclerodermia and dermatomyositis – and may involve a relatively localized area or be widespread. The aim of the study was to discuss the classification, pathogenesis, clinical features and treatment of calcinosis in rheumatic diseases. The calcinotic accumulations may lead secondarily to muscle atrophy, join contractures and skin ulceration complicated by recurrent episodes of local inflammation and infection. Warfarin, colchicines, probenecid, bisphosphonates, diltiazem, minocycline, aluminium hydroxide, salicylate, surgical extirpation and carbon dioxide laser therapies have been used in the treatment of calcinosis. However, that kind of medication has not convincingly prevented or reduced calcinosis.