Aktualne spojrzenie na jednostki chorobowe współistniejące z bielactwem

Dotychczas przeprowadzone badania sugerowały związek pomiędzy współwystępowaniem chorób autoimmunologicznych oraz atopowych z bielactwem. Y.T. Chen i wsp. zaprojektowali badanie obejmujące dużą grupę badaną, celem potwierdzenia powyższej korelacji. Wyniki badania opublikowano na ramach czasopisma Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology.

Retrospektywnym, populacyjnym badaniem objęto grupę 14 883 pacjentów z rozpoznanym bielactwem. Grupę kontrolną stanowiły 59 532 osoby, które na bielactwo nie chorowały. Częstość występowania bielactwa w populacji oszacowano na 0.064%, ze szczytem zachorowalności w wieku 40–59 lat. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała istotną korelację pomiędzy rozpoznanym bielactwem a współwystępowaniem łysienia plackowatego, zapalenia tarczycy Hashimoto, miastenii, łuszczycy, choroby Gravesa-Basedowa, zespołu Sjögrena, tocznia rumieniowatego układowego oraz atopowego zapalenia skóry. W porównaniu z osobami tworzącymi grupę kontrolną wykazano, iż u pacjentów chorujących na bielactwo istotnie częściej rozpoznawane są liczne schorzenia towarzyszące.

Po uwzględnieniu w analizie statystycznie wieku oraz płci badanych wykazano, iż wyższe ryzyko zachorowania na tocznia rumieniowatego układowego oraz zespół Sjögrena mają pacjenci z bielactwem w wieku 60–79 lat. Ponadto, kobiety z rozpoznanym bielactwem mają istotnie wyższe ryzyko zachorowania na miastenię w wieku 20–39 lat oraz na reumatoidalne zapalenie stawów w wieku 60–79 lat.

Podsumowując, opisywane badanie z udziałem dużej grupy badanej potwierdza częste współwystępowanie chorób autoimmunologicznych oraz atopowych u pacjentów z bielactwem, wskazując dodatkowo grupy wiekowe szczególnie predysponowane do wystąpienia wymienionych chorób.