ESMO 2014: Nivolumab skuteczniejszy niż chemioterapia u chorych na zaawansowanego czerniaka po wcześniejszym leczeniu anty-CTLA4
Autor: Marzena Jaskot
Data: 03.10.2014
Źródło: A phase 3 randomised, open label study of nivolumab (anti-PD-1) versus investigator’s choice chemotherapy in patients with advanced melanoma after prior anti-CTLA4 therapy. ESMO 2014
Podczas kongresu ESMO w Madrycie przedstawiono wyniki badania klinicznego oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo nivolumabu w porównaniu do chemioterapii u chorych z progresją choroby.
Niwolumab jest w pełni ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG4, hamującym białko PD-1, pełniące kluczową rolę w układzie immunologicznym. Do badania włączono chorych na zaawansowanego czerniaka, po progresji w trakcie lub po terapii anty-CTLA-4 lub inhibitorem BRAF, w przypadku chorych z obecnością mutacji BRAF V600. Chorzy (n=102) otrzymywali niwolumab lub chemioterapię wybraną przez badacza (dakarbazyna lub karboplatyna z paklitakselem). Czynnikami stratyfikacyjnymi była ekspresja liganda PD-1, obecność mutacji BRAF oraz odpowiedź na wcześniejsze leczenie anty-CTLA-4. Równorzędnymi punktami końcowymi był oceniany niezależnie odsetek odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) oraz przeżycie całkowite (ang. overall survival, OS). Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival) PFS oraz analizę przydatności ekspresji PD-L1 jako czynnika predykcyjnego dla ORR i OS.
Odnotowano większą aktywność niwolumabu w porównaniu z chemioterapią wybraną przez badacza, niezależnie od ekspresji PD-1, stanu mutacji BRAF i wcześniejszej skuteczności leczenia anty-CTLA-4. ORR oceniany niezależnie wyniósł 32% w grupie leczonej niwolumabem i 11% dla chemioterapii, a mediana czasu do uzyskania odpowiedzi odpowiednio 2,1 i 3,5 miesiąca. Mediana czasu utrzymywania się odpowiedzi w grupie z niwolumabem nie została osiągnięta (zakres: 1,4+, 10+ miesięcy; u 36 [95%] chorych odpowiedź utrzymuje się), a grupie z chemioterapią wyniosła 3,6 miesiąca (zakres: 1,3+, 3,5; u 4 [80%] chorych odpowiedź utrzymuje się.
Działania niepożądane 3-4 stopnia odnotowano u 9% i 31% chorych leczonych odpowiednio niwolumabem i chemioterapią, a terapii przerwano z powodu działań niepożądanych odpowiednio u 2% and 8% chorych. Nie odnotowano zgonów z powodu toksyczności.
W badanej grupie chorych niwolumab wykazał większa skuteczność niż chemioterapia. Większość działań niepożądanych miała niewielkie nasilenie i ustępowała po leczeniu objawowym.
W dyskusji zwrócono uwagę na znaczenie immunoterapii w leczeniu czerniaka, zarejestrowanie niwolumabu w Japonii i pembrolizumabu w USA do leczenia chorych na zaawansowanego czerniaka oraz na możliwość całkowitej eliminacji chemioterapii z leczenia chorych bez mutacji BRAF, choć w tym przypadku konieczne są dalsze badania kliniczne. W odniesieniu do biomarkerów stwierdzono, że PD-L1 nie spełnia oczekiwań jako pojedynczy parametr, stąd konieczne są dalsze analizy z uwzględnieniem wielu czynników immunologicznych, takich jak antygenowość, immunogenność, odpowiedź immunologiczna czy aktywność limfocytów T.
Odnotowano większą aktywność niwolumabu w porównaniu z chemioterapią wybraną przez badacza, niezależnie od ekspresji PD-1, stanu mutacji BRAF i wcześniejszej skuteczności leczenia anty-CTLA-4. ORR oceniany niezależnie wyniósł 32% w grupie leczonej niwolumabem i 11% dla chemioterapii, a mediana czasu do uzyskania odpowiedzi odpowiednio 2,1 i 3,5 miesiąca. Mediana czasu utrzymywania się odpowiedzi w grupie z niwolumabem nie została osiągnięta (zakres: 1,4+, 10+ miesięcy; u 36 [95%] chorych odpowiedź utrzymuje się), a grupie z chemioterapią wyniosła 3,6 miesiąca (zakres: 1,3+, 3,5; u 4 [80%] chorych odpowiedź utrzymuje się.
Działania niepożądane 3-4 stopnia odnotowano u 9% i 31% chorych leczonych odpowiednio niwolumabem i chemioterapią, a terapii przerwano z powodu działań niepożądanych odpowiednio u 2% and 8% chorych. Nie odnotowano zgonów z powodu toksyczności.
W badanej grupie chorych niwolumab wykazał większa skuteczność niż chemioterapia. Większość działań niepożądanych miała niewielkie nasilenie i ustępowała po leczeniu objawowym.
W dyskusji zwrócono uwagę na znaczenie immunoterapii w leczeniu czerniaka, zarejestrowanie niwolumabu w Japonii i pembrolizumabu w USA do leczenia chorych na zaawansowanego czerniaka oraz na możliwość całkowitej eliminacji chemioterapii z leczenia chorych bez mutacji BRAF, choć w tym przypadku konieczne są dalsze badania kliniczne. W odniesieniu do biomarkerów stwierdzono, że PD-L1 nie spełnia oczekiwań jako pojedynczy parametr, stąd konieczne są dalsze analizy z uwzględnieniem wielu czynników immunologicznych, takich jak antygenowość, immunogenność, odpowiedź immunologiczna czy aktywność limfocytów T.
