Specjalizacje, Kategorie, Działy

Czy pacjenci przed 50 rokiem życia mogą odnieść korzyści z CABG?

Udostępnij:
Dane dotyczące wyników leczenia choroby niedokrwiennej serca za pomocą pomostowania aortalno-wieńcowego (coronary artery bypass grafting - CABG) u młodych dorosłych są ograniczone. Magnus Dalén i wsp. przeprowadzili populacyjne badanie kohortowe mające na celu określenie przeżycia po pomostowaniu aortalno-wieńcowym, zbadanie częstości występowania niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych po zabiegu oraz czynników ryzyka zgonu u młodych dorosłych poddawanych zabiegowi CABG. Wyniki badania opublikowano na łamach Circulation.
Analizie poddano dane pacjentów operowanych w Szwecji w latach 1997 – 2013. Do badania włączono pacjentów poddawanych pierwotnemu pomostowaniu aortalno-wieńcowemu, których wiek w momencie zabiegu nie przekraczał 50 roku życia. Grupa badana obejmowała 4086 młodych dorosłych, co stanowiło 5.3% pacjentów poddawanych CABG w analizowanym przedziale czasowym (n= 76 780). U osób przed 50 rokiem życia, częściej w porównaniu z pacjentami starszymi występowała otyłość, cukrzyca typu I oraz schyłkowa niewydolność nerek.
Średni wiek pacjentów wyniósł 46 lat. Znaczną przewagę w grupie badanej stanowili mężczyźni (82%). Mediana czasu obserwacji pacjentów wyniosła 10.9 lat. W tym czasie odnotowano 490 zgonów (12% grupy badanej), z czego 229 z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz 190 z innych przyczyn. W 71 przypadkach przyczyna zgonu była nieznana.

Przeżycie 5-,10-, 15-letnie wynosiło odpowiednio 96% (95% CI, 95–96), 90% (95% CI, 89–91), oraz 82% (95%CI, 80–83). Wartości te były istotnie wyższe, w porównaniu z grupami pacjentów w wieku 51-70 lat oraz powyżej 70 roku życia, poddawanymi CABG w tym samym przedziale czasowym.

Zgon oraz niepożądane zdarzenia sercowo-naczyniowe w czasie 17 lat po zabiegu wynikały przede wszystkim z wystąpienia zawału serca lub konieczności ponownej rewaskularyzacji. Do najważniejszych czynników ryzyka zwiększających śmiertelność należały natomiast: przewlekła choroba nerek, obniżona frakcja wyrzutowa lewej komory, choroby naczyń obwodowych oraz przewlekła obturacyjna choroba płuc.

Podsumowując, pacjenci przed 50 rokiem życia poddawani pomostowaniu aortalno-wieńcowemu mogą liczyć na dłuższe przeżycie pooperacyjne w porównaniu z grupą pacjentów starszych. Rzadziej występują w tej grupie poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe, natomiast czynniki zwiększające ryzyko ich wystąpienia oraz zgonu są podobne do tych, przypisywanych starszej grupie wiekowej.
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.