Kolonizacja C. difficile i ryzyko zakażenia szpitalnego - metaanaliza i przegląd statystyczny
Autor: Andrzej Kordas
Data: 10.03.2015
Źródło: Am J Gastroenterol. 2015 Mar;110(3):381-390. doi: 10.1038/ajg.2015.22. Colonization With Toxinogenic C. difficile Upon Hospital Admission, and Risk of Infection: A Systematic Review and Meta-Analysis. Zacharioudakis IM, Zervou FN, Pliakos EE, Ziakas PD,
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Amerykańscy lekarze przeanalizowali dostępną literaturę medyczną w celu określenia grup szczególnie narażonych na zakażenia C. difficile.
Niektórzy lekarze sugerują, że kolonizacja C. difficile może chronić przed szpitalną infekcją. Mimo to, problem ten nie został jeszcze dokładnie przebadany. Jakie wnioski płyną jednak z dostępnej literatury? Postanowili to sprawdzić amerykańscy lekarze, a wyniki ich pracy można znaleźć w American Journal of Gastroenterology.
Przeszukali oni PubMed oraz EMBASE wybierając artykuły zawierające słowo "difficile". Swoje zainteresowanie kierowali oni szczególnie w stronę artykułów dotyczących występowania szczepów C. difficile u bezobjawowych pacjentów w momencie przyjęcia do szpitala. Autorzy analizowali także ryzyko wystąpienia biegunki spowodowanej przez Clostridium difficile zarówno u osób skolonizowanych, jak i u nie skolonizowanych pacjentów. Do analiz włączano również dane dotyczące wcześniejszych hospitalizacji, stosowania antybiotyków, inhibitorów pompy protonowej oraz wcześniejszych zakażeń C.difficile.
W ten sposób wyłoniono 19 z początkowych 26 000 badań. Zgodnie z nimi, kolonizacja przez potencjalnie toksyczne szczepy C. difficile występowała średnio u 8,1% (95% CI 5.7-11.1%) pacjentów, z tendencją rosnącą z upływem czasu. Pacjenci będący nosicielami C. difficile w trakcie przyjęcia do szpitala mieli wyższe o 5,9 raza ryzyko rozwinięcia objawów zakażenia w porównaniu do osób nieskolonizowanych przez te bakterie (relative risk (RR) 5.86; 95% CI 4.21-8.16). Ryzyko objawowego zakażenia u tych osób wynosiło 21,8% (95% CI 7.9-40.1%), co było znacząco wyższym wynikiem, niż w przypadku pacjentów nie skolonizowanych (3.4%; 95% CI 1.5-6.0%; P=0.03).
Czynnikiem, który był szczególnie związany z kolonizacją przez C. difficile były natomiast hospitalizacje w ostatnich 3 miesiącach przed obecnym pobytem w szpitalu. Wydaje się natomiast, że wcześniejsze stosowanie antybiotyków, inhibitorów pompy protonowej oraz przechorowanie infekcji C. difficile nie mają tak silnego związku z kolonizacją pacjentów jak wcześniej oczekiwano. Podsumowując więc, można założyć, że ok. 8% pacjentów jest nosicielami C. difficile. W tej grupie osób ryzyko rozwinięcia pełnoobjawowego zakażenia jest prawie 6 razy wyższe niż u innych chorych. Wyniki te powinny więc skłonić do tym większej ostrożności, szczególnie u pacjentów wcześniej już hospitalizowanych.
Przeszukali oni PubMed oraz EMBASE wybierając artykuły zawierające słowo "difficile". Swoje zainteresowanie kierowali oni szczególnie w stronę artykułów dotyczących występowania szczepów C. difficile u bezobjawowych pacjentów w momencie przyjęcia do szpitala. Autorzy analizowali także ryzyko wystąpienia biegunki spowodowanej przez Clostridium difficile zarówno u osób skolonizowanych, jak i u nie skolonizowanych pacjentów. Do analiz włączano również dane dotyczące wcześniejszych hospitalizacji, stosowania antybiotyków, inhibitorów pompy protonowej oraz wcześniejszych zakażeń C.difficile.
W ten sposób wyłoniono 19 z początkowych 26 000 badań. Zgodnie z nimi, kolonizacja przez potencjalnie toksyczne szczepy C. difficile występowała średnio u 8,1% (95% CI 5.7-11.1%) pacjentów, z tendencją rosnącą z upływem czasu. Pacjenci będący nosicielami C. difficile w trakcie przyjęcia do szpitala mieli wyższe o 5,9 raza ryzyko rozwinięcia objawów zakażenia w porównaniu do osób nieskolonizowanych przez te bakterie (relative risk (RR) 5.86; 95% CI 4.21-8.16). Ryzyko objawowego zakażenia u tych osób wynosiło 21,8% (95% CI 7.9-40.1%), co było znacząco wyższym wynikiem, niż w przypadku pacjentów nie skolonizowanych (3.4%; 95% CI 1.5-6.0%; P=0.03).
Czynnikiem, który był szczególnie związany z kolonizacją przez C. difficile były natomiast hospitalizacje w ostatnich 3 miesiącach przed obecnym pobytem w szpitalu. Wydaje się natomiast, że wcześniejsze stosowanie antybiotyków, inhibitorów pompy protonowej oraz przechorowanie infekcji C. difficile nie mają tak silnego związku z kolonizacją pacjentów jak wcześniej oczekiwano. Podsumowując więc, można założyć, że ok. 8% pacjentów jest nosicielami C. difficile. W tej grupie osób ryzyko rozwinięcia pełnoobjawowego zakażenia jest prawie 6 razy wyższe niż u innych chorych. Wyniki te powinny więc skłonić do tym większej ostrożności, szczególnie u pacjentów wcześniej już hospitalizowanych.
