Zapłodnienie in vitro związane z ryzykiem niepełnosprawności intelektualnej

Sandin i wsp. zbadali wpływ zapłodnienia in vitro na rozwój psychoruchowy dzieci. Dane dotyczyły ponad 2.5 miliona dzieci, z czego niemal 31 tysięcy było poczętych in vitro. Informacje te zostały zebrane w oparciu o zapisy dokonane w latach 1982-2007 w szwedzkim rejestrze populacyjnym. Odnotowywano przypadki zaburzeń ze spektrum autystycznego i niepełnosprawności intelektualnej. W analizie wyróżniono następujące parametry: zapłodnienie in vitro, wykorzystanie zarodków zamrożonych, docytoplazmatyczne podanie plemnika pozyskanego po ejakulacji lub metodą chirurgiczną. Średni czas trwania okresu obserwacyjnego dzieci poczętych in vitro wynosił 6 lat. Zapłodnienie in vitro nie było związane z podwyższonym ryzykiem zaburzeń autystycznych, ale było związane ze wzrostem ryzyka niepełnosprawności intelektualnej (95% przedziały ufności ryzyka względnego RR odpowiednio 0.94-1.39 i 1.01-1.36). W przypadkach ciąż pojedynczych odsetek dzieci z zaburzeniami autystycznymi i niepełnosprawnością intelektualną był niższy niż w ciążach mnogich, tak że ogólne ryzyko tych zaburzeń nie było istotnie podwyższone. Zapłodnienie in vitro z docytoplazmatycznym podaniem plemników pozyskanych chirurgicznie, przeprowadzone bez zamrażania zarodków, było związane z podwyższonym ryzykiem zaburzeń autystycznych i niepełnosprawności intelektualnej (RR odpowiednio 4.60 i 2.35); wykorzystanie w tej procedurze plemników z ejakulatu również było związane z ryzykiem niepełnosprawności intelektualnej (RR = 1.47). Ryzyko względne niepełnosprawności intelektualnej dzieci poczętych in vitro z późniejszym zamrożeniem zarodka było podwyższone także po wykluczeniu z analizy ciąż mnogich (RR = 2.36). Autorzy ocenili, że w porównaniu z naturalnym poczęciem, zapłodnienie in vitro było związane z niewielkim, ale istotnym statystycznie wzrostem ryzyka niepełnosprawności intelektualnej. Docytoplazmatyczne podanie plemnika było związane z częstszym występowaniem zaburzeń ze spektrum autystycznego i niepełnosprawności intelektualnej. Omawiany artykuł został opublikowany w bieżącym numerze Journal of the American Medical Association.