Doksorubicyna nadal standardem w leczeniu mięsaków tkanek miękkich
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 21.10.2012
Źródło: W.T.A. van der Graaf, I. Judson, J. Verweij et al. Results of a randomised phase III trial (EORTC 62012) of single agent doxorubicin versus doxorubicin plus ifosfamide as first line chemotherapy for patients with advanced or metastatic soft tissue sarc
Podczas konferencji ESMO (European Society of Medical Oncology) 2012 zaprezentowano wyniki badania 3 fazy oceniającego skuteczność chemioterapii pierwszej linii składającej się z doksorubicyny skojarzonej z ifosfamidem w porównaniu do monoterapii doksorubicyną u chorych na zaawansowane lub przerzutowe mięsaki tkanek miękkich.
Do randomizowanego badania zakwalifikowano 455 chorych na mięsaki o 2 lub 3 stopniu złośliwości. Włączeni do badania chorzy mieli poniżej 60 lat. W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali 75 mg/m2 doksorubicyny z 10 g/m2 ifosfamidu podawanym przez 4 dni oraz z pegfilgrastimem, w drugim 75 mg/m2 doksorubicyny. W grupie leczonej dwoma cytostatykami zaobserwowano wyższy odsetek obiektywnych odpowiedzi klinicznych po zastosowanym leczeniu – 26% vs 13%. U chorzy otrzymujących doksorubicynę skojarzonej z ifosfamidem zanotowano również dłuższą medianę przeżycie wolnego od progresji (PFS – progression free survival) – 7.4 vs 4.6 miesięcy (HR 0.74, p=0.003). Jednak nie zaobserwowano różnicy w zakresie mediany całkowitego przeżycia chorych (OS – overall survival) pomiędzy badanymi grupami.
Wyniki powyższego badania potwierdzają, że u chorych na zaawansowane lub przerzutowe mięsaki tkanek miękkich standardem postepowania jest zastosowanie doksorubicyny w monoterapii. Leczenie składające się z doksorubicyny z ifosfamidem można rozważyć u chorych poniżej 60 roku życia, u których konieczne jest zmniejszenie masy nowotworowej powodującej objawy kosztem jednak wyższej toksyczności terapii (gorączka neutropeniczna 47% vs 13% oraz niedokrwistość 35% vs 4%).
Wyniki powyższego badania potwierdzają, że u chorych na zaawansowane lub przerzutowe mięsaki tkanek miękkich standardem postepowania jest zastosowanie doksorubicyny w monoterapii. Leczenie składające się z doksorubicyny z ifosfamidem można rozważyć u chorych poniżej 60 roku życia, u których konieczne jest zmniejszenie masy nowotworowej powodującej objawy kosztem jednak wyższej toksyczności terapii (gorączka neutropeniczna 47% vs 13% oraz niedokrwistość 35% vs 4%).
