ESMO 2014: Rolapitant – postęp w prewencji nudności i wymiotów indukowanych chemioterapią

Podczas kongresu ESMO 2014 przedstawiono wyniki badania klinicznego 3. fazy, które wykazało, że dodanie rolapitantu do granisetronu w skojarzeniu z deksametazonem prowadzi do lepszej kontroli nudności i wymiotów indukowanych chemioterapią.

Rolapitant jest wysoce selektywnym, kompetycyjnym, długodziałającym antagonistą receptora NK-1. Długi okres półtrwania (około 180 godzin) wskazuje, że pojedyncza dawka może być wystarczająca, żeby zapobiec nudnościom i wymiotom indukowanym chemioterapią (ang. chemotherapy induced nausea and vomiting, CINV) podczas całego 5-ciodniowego cyklu. Dawka 200 mg powoduje wysycenie > 90% receptorów w mózgu, a ten poziom wysycenia utrzymuje się do 5 dni po podaniu pojedynczej dawki. Ponadto istnieje niewielkie tylko ryzyko interakcji lekowych, ponieważ rolapitant nie jest ani inhibitorem, ani induktorem CYP3A4.
Skuteczność i bezpieczeństwo rolapitantu oceniano w dwóch dużych, randomizowanych, podwójnie zaślepionych badaniach klinicznych 3. fazy: u chorych otrzymujących wysoce emetogenną chemioterapię opartą na pochodnych platyny oraz u chorych otrzymujących umiarkowanie emetogenną chemioterapię na bazie antracykliny.
Jednym z głównych kryteriów włączenia do badania była chemioterapia oparta na cisplatynie w dawce ≥60 mg/m2, a kryterium wyłączenia otrzymywanie innych chemioterapeutyków o poziomie emetogenności of ≥4 w skali Hesketha w dniach 2-6.
Incydenty wymiotów oraz zapotrzebowanie na ratunkowe leki przeciwwymiotne odnotowywano przez 5 dni. W badaniu klinicznym 3. fazy 532 chorych zrandomizowano w stosunku 1:1 do dwóch ramion: w pierwszym chorzy otrzymywali granisetron/deksametazon w drugim dodano rolapitant przed chemioterapią.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania była całkowita odpowiedź (ang. complete response, CR) definiowana jako brak wymiotów/konieczności stosowania ratunkowych leków przeciwwymiotnych w fazie późnej (24-120 godzin po chemioterapii). Drugorzędowymi punktami końcowymi było bezpieczeństwo i tolerancja leczenia, odsetek odpowiedzi całkowitych w fazie ostrej (0-24 godziny), brak występowania wymiotów w fazie ostrej, opóźnionej oraz ogólnie. Trzeciorzędowym punktem końcowym badania był wpływ rolapitantu na jakość życia chorych.
Wykazano wyższy odsetek odpowiedzi całkowitych w grupie otrzymującej rolapitant niż w grupie otrzymującej placebo (72,7 % versus 58,4 %, p <0,001). Wykazano również istotne statystycznie wyniki w zakresie drugorzędowych punktów końcowych badania: wskaźnik całkowitych odpowiedzi w fazie ostrej wynosił 83,7 % versus 73,7%, p=0,005).
Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były zaparcia oraz astenia.