ONKOLOGIA
Przewód pokarmowy
 
Specjalizacje, Kategorie, Działy

FOLFIRI w pierwszej linii leczenia zaawansowanego raka żołądka

Udostępnij:
Schemat FOLFIRI wykazał się wydłużeniem TTF oraz korzystniejszym profilem działań niepożądanych w porównaniu do schematu ECX.
Chemioterapia stosowana w leczeniu zaawansowanego raka żołądka wydłuża przeżycie całkowite i polepsza jakość życia chorych. Standardowo opiera się na wykorzystaniu cisplatyny, epirubicyny i fluorouracylu (schemat ECF), jednakże badane są schematy oparte na innych chemioterapeutykach. Schemat ECX (epirubicyny, cisplatyna, kapecytabina) jest równie skuteczny co schemat ECF, a schemat DCF (docetaksel, cisplatyna, fluorouracyl) okazał się nawet skuteczniejszy. Jednakże przeżycie całkowite chorych na zaawansowanego raka żołądka nadal jest krótsze od roku. W kilku badaniach stwierdzono aktywność zastosowania irynotekanu i jego połączenia z fluorouracylem, co skłoniło grupę francuskich naukowców do porównania skuteczności standardowo stosowanego w leczeniu raka jelita grubego schematu FOLFIRI (irynotekanu, leukoworyna i fluorouracyl) ze schematem ECX w pierwszej linii leczenia zaawansowanego raka żołądka.
416 chorych na zaawansowanego raka żołądka i połączenia przełykowo-żołądkowego zrandomizowano do ramienia leczonego w pierwszej linii schematem FOLFIRI (n= 207) oraz do ramienia leczonego w pierwszej linii schematem ECX (n=209). W drugiej linii leczenia wykorzystano w każdym ramieniu przeciwny schemat. W ramach schematu ECX podawano w infuzji w dniu pierwszym epirubicynę w dawce 50 mg/m2 oraz cisplatynę w dawce 60 mg/m2, a od dnia drugiego do piętnastego kapecytabinę w dawce 1g/m2 dwa razy dziennie doustnie co 3 tygodnie. Schemat FOLFIRI polegał na podaniu infuzji irynotekanu w dawce 180 mg/m2 i leukoworyny w dawce 400 mg/m2, a następnie fluorouracylu w dawce 400 mg/m2 w bolusie oraz 46-godzinny wlew fluorouracylu w dawce 2400 mg/m2 co 2 tygodnie.
Po średnim czasie obserwacji wynoszącym 31 miesięcy stwierdzono, że mediana czasu do niepowodzenia leczenia pierwszej linii (TTF – time-to-treatment failure) była istotnie dłuższa w ramieniu FOLFIRI niż w ramieniu ECX (5,1 miesiąca vs. 4,2 miesiąca, p=0,008). Jednakże nie stwierdzono istotnych różnic w medianie przeżycia wolnego od progresji (PFS – progression-free survival) (5,3 miesiąca vs. 5,8 miesiąca), medianie przeżycia całkowitego (OS – overall survival) (9,5 miesiąca vs. 9,7 miesiąca) oraz odsetku odpowiedzi (39,2% vs. 37,8%) odpowiednio w ramieniu FOLFIRI i ECX. Toksyczność leczenia w stopniu 3 i 4 była wyższa w ramieniu ECX (84%) niż w ramieniu FOLFIRI (69%), (p=0,001) i dotyczyło to głownie powikłań hematologicznych.
 
Redaktor prowadzący:
dr n. med. Katarzyna Stencel - Oddział Onkologii Klinicznej z Pododdziałem Dziennej Chemioterapii, Wielkopolskie Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii im. Eugenii i Janusza Zeylandów w Poznaniu
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.