Specjalizacje, Kategorie, Działy

Jakie będzie ESMO 2019?

Udostępnij:
Od 27 września do 1 października w Barcelonie odbędzie się doroczny kongres Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej. Tegoroczną myślą przewodnią jest to, jak przełożyć naukę na lepszą opiekę nad chorymi na raka.
Ten europejski z założenia kongres już dawno przestał pełnić funkcję lokalnego wydarzenia. Na ESMO przyjeżdżają lekarze i naukowcy z całego świata, aby pokazać swoje najnowsze osiągnięcia i wyniki badań. W tym roku wśród prelegentów są naukowcy z Australii i Nowej Zelandii obu Ameryk oraz Azji. Onkologia jest problemem globalnym i lepsza odpowiedź na rozwój chorób nowotworowych wymaga wymiany informacji między ośrodkami z całego świata Czego możemy się spodziewać? Czego oczekiwać? Na co jako środowisko związane z onkologią czekamy najbardziej? Jakie może być ESMO w tym roku?

Rekordowy?
Bez wątpienia będzie to kolejny rekordowy kongres. Zgłoszono nań 3904 prac, co stanowi wzrost w stosunku do poprzedniego o 16%. Przez pięć dni w ponad 10 salach wykładowych od rana do wieczora będą prezentowane wykłady, streszczenia oraz dyskutowane plakaty z wynikami i opracowaniami badań. Wszystko po to, aby nauka postąpiła o kolejny krok naprzód oraz aby ten postęp mógł służyć pacjentom chorującym na raka. W ubiegłym roku w kongresie uczestniczyło niemal 28 tysięcy osób. Czy w tym roku będzie podobnie? Będziemy informować o doniesieniach z ESMO na bieżąco.

Przełomowy?
Czy w trakcie ESMO usłyszymy i zobaczymy coś, co zmieni sytuację w leczeniu nowotworów? Czy zostaną zaprezentowane wyniki badań, które spowodują zmianę schematów leczenia, wytycznych postępowania? Przeglądając program, można zauważyć trzy wyraźnie zaadresowane w agendzie segmenty. Jakie?

Immunoterapia - metoda leczenia nowotworów polegająca na aktywacji układu immunologicznego, który posiada naturalne mechanizmy obronności przeciwnowotworowej. Rak to „ucząca się” choroba. Nowotwór ucieka spod kontroli układu immunologicznego, oszukując mechanizmy immunologiczne i staje się nierozpoznawalny dla organizmu. Immunoterapia nowotworów to trend, który odgrywa coraz istotniejszą rolę we współczesnej onkologii. W 2018 laureatami Nagrody Nobla z obszaru medycyny i fizjologii byli prof. James P. Allison z USA oraz Tasuku Honjo z Japonii za wkład w rozwój immunoterapii nowotworów – metody leczenia wykorzystującej naturalne zasoby odpornościowe dzięki odblokowaniu systemu immunologicznego na skutek zastosowania nowoczesnych terapii. Przewidywania naukowców są takie, że już wkrótce ta metoda może być wykorzystywana do leczenia nawet połowy chorób nowotworowych. Co istotne, immunoterapia nowotworów jest jedyną strategią terapeutyczną, która nawet na etapie zaawansowanego lub uogólnionego procesu nowotworowego może potencjalnie doprowadzić do całkowitego wyleczenia chorego.

- Chorzy na raka płuca w stadium zaawansowania IIIA i IIIB mogą otrzymać terapię z intencją wyleczenia. Umożliwia to durwalumab, nowy lek przeznaczony do leczenia uzupełniającego, stosowany po jednoczasowej radio-chemioterapii - mówi prof. Dariusz Kowalski z Centrum Onkologii w Warszawie (rozmowa z prof. Kowalskim dostępna tutaj).

Biomarkery
Znajomość biomarkera ( identyfikacja mutacji napędzającej wzrost guza) oraz udokumentowana w badaniach klinicznych skuteczność inhibitora dla danego celu molekularnego to jeden z sukcesów medycyny w leczeniu chorób nowotworowych. Ta metoda pozwalająca na leczenie spersonalizowane i celowane w konkretne zmiany przyniosła znakomitą poprawę rokowania i nadal się rozwija.

Na przykładzie raka płuca w dobie medycyny personalizowanej możemy stwierdzić, że nastąpił podział tej choroby w zależności od rodzaju biomarkera. Jakie to biomarkery? ALK, ROS1 - czy EGFR. Przez 10 lat byliśmy świadkami ewolucji w leczeniu EGFR - zależnego raka płuca – w porównaniu z chemioterapią inhibitory receptora naskórkowego czynnika wzrostu podwoiły medianę czasu wolnego od progresji choroby (mPFS), zapewniły wysoki odsetek odpowiedzi z lepszą tolerancją leczenia. Wydawało się, że osiągnęliśmy w tej grupie chorych szczyt możliwości terapeutycznych. Tymczasem kolejna generacja inhibitorów EGFR przynosi dalszy, rewolucyjny już postęp w grupie 10%-15% chorych z mutacją EGFR. To inhibitora tej mutacji dotyczą wyniki badania FLAURA, które mają być prezentowane w sesji prezydenckiej drugiego dnia kongresu ESMO w Barcelonie. Z rozmów z onkologami wynika, że czekają na wyniki tych badań z dużą nadzieją.

Wczesne wykrywanie
Szybkie wprowadzenie nowych biomarkerów, strategii wykrywania raka, immunoterapii i terapii celowanych powoduje rosnącą potrzebę wymiany informacji między ośrodkami badawczymi i społecznością, aby przełożyć nowe odkrycia na istotną klinicznie poprawę opieki. Skuteczność leczenia chorób onkologicznych wzrasta wprost proporcjonalnie do wczesnego stanu zaawansowania choroby, a określenie mutacji/czynnika wpływającego na rozrost guza pozwala zintensyfikować leczenie i wybrać najlepszą znaną metodę.

Nadal trwają prace nad metodami skriningowymi i poza już znanymi próbuje się nowych. Przykładem jest „elektroniczny nos”, który wykrywa substancje chemiczne w oddechu pacjentów z rakiem płuca i może z 85-procentową dokładnością zidentyfikować tych, którzy odpowiedzą na immunoterapię. Podkreśla to wiodące czasopismo "Annals of Oncology". Opracowywane jest zastosowanie biopsji płynnych do wykrywania potencjalnych biomarkerów do terapii, takich jak bezkomórkowe DNA (cfDNA), krążące komórki nowotworowe (CTC) oraz białka i cytokiny wykrywane w osoczu.

W dobie łatwości wymiany informacji współpraca między ośrodkami na całym świecie jest tym istotniejsza, że korzystanie ze wszystkich tych źródeł danych może dostarczać nowych informacji. Pojawienie się wyselekcjonowanych rzeczywistych źródeł danych, wykorzystanie analityki predykcyjnej i sztucznej inteligencji (AI) powinno dostarczać kolejnych możliwości wczesnej reakcji i szybszego wdrażania terapii celowanych.

W czasie kongresu będziemy pilnie śledzić doniesienia, najważniejsze informacje i wyniki badań. Przeprowadzimy rozmowy z uczestnikami, aby poznać ich ocenę informacji przekazanych w czasie ESMO. Czy wśród tych informacji znajdzie się coś, co na nowo zdefiniuje leczenie raka? Czy na podstawie tych i wcześniejszych wyników badań nastąpi zmiana wytycznych postępowania? Czy hasło przewodnie ”Przełożenie nauki na lepszą opiekę nad chorymi na raka” znajdzie zastosowanie w praktyce?

Zobacz także:
 
Redaktor prowadzący:
dr n. med. Katarzyna Stencel - Oddział Onkologii Klinicznej z Pododdziałem Dziennej Chemioterapii, Wielkopolskie Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii im. Eugenii i Janusza Zeylandów w Poznaniu
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.